Page 570 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 570

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

                            -  Ticari tecrübesizlik de esaslı bir argüman olamamaktadır, çün-
                        kü  irade  serbestisi  doğrultusunda  (gençte  olsa)  reşit  olanların  kural
                        olarak usule uygun yürütülen bir hukuki işlemin risklerini kavradıkları
                                 568
                        varsayılır.
                            -  Son  olarak,  finansal  bir  aşırı  yüklenmeye  dair  argümana  da
                        “insan onuruna yaraşır” ya da anayasal sosyal devlet ilkesinin gerekli-
                        liklerini  karşılayan  bir  yaşamın  güvence  altına  alınması  vazifesine
                                                                                      569
                        işaret eden §§ 811 ZPO vd. hükümleri ile karşı çıkılabilmektedir.
                            § 138 BGB’nin dar yorumlanması gerektiğini savunanlar da mese-
                        leyi bir adım daha ileriye taşımış ve burada anayasal olarak emredici
                        bir kuralın geçerli olduğunu ileri sürmüşlerdir: Bununla IX. Özel Dai-
                        re, md. 20 III GG’deki kanunilik ilkesinin, hakkaniyet gereği sözleş-
                        menin  acele  bir  şekilde  düzeltilmesinin  yasakladığını  vurgulamıştır.
                        Deutscher  Sparkassen-und  Giroverband  (DSGV),  BVerfG’deki  bir
                        duruşmada, “md. 1 GG’de korunan insan onurunun (...) bireye, finan-
                        sal risk almak isteyip istemediğine ve ne ölçüde risk almak istediğine
                        karar  verme  hakkı  tanıdığını  belirtmektedir.    Bu  durumun,  bireyin
                        mali durumunu aşsa dahi geçerli olacağını ileri sürmektedir.”
                                                                                  570
                            (3) Kısaca özetlemek gerekirse, argümantasyon şu şekilde ortaya
                        konulmaktadır:  Ahlak  kurallarının  ihlal  edilmesinin  ve  dolayısıyla
                        sözleşmelerin geçersizliğinin nedenleri, yararların çatışmasını öncelik-



                        568   Ayrıca bkz. BGH NJW 1992, 896, 898.
                        569   Federal hükümetin BVerfG davasındaki görüşü için bkz. BVerfGE 89, 214, 222
                            vd.; buna ek olarak, Federal Hükümet daha önce planlanmış ve şimdiki İflas
                            Kanunu tarafından uygulanmış olan iflas hukuku reformlarına (örn. iflas eden
                            özel kişilerin kalan borçlarına af imkanına) işaret etmektedir.
                        570   Ayrıca BVerfGE 89, 214, 226’deki belirlemeye bkz. Burada özgecil (altruistik)
                            ve hiçbir şekilde sadece DSGV üyelerinin çıkarlarıyla sınırlı kalmadan, sadece
                            – belli sınırlar içinde kesinlikle anlaşılabilir ve haklı olan – bankaların güvenlik
                            çıkarlarının tanınmaması, aynı zamanda müşterilerin çaresizce aşırı borçlanma-
                            sı ve asgari geçim seviyesinde kalıcı bir yaşam için temel haklarının devletin
                            düzenleme girişimlerine karşı kahramanca savunulması da dokunaklıdır.

                        568
   565   566   567   568   569   570   571   572   573   574   575