Page 565 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

Anayasal Direktiflerin Pratik Uygulamasına İlişkin Perspektifler

çelendirilmelidir. 552 Argümantasyon teorisinin bilindik terimleri ile de
şu şekilde formüle edilebilir: Kanundan kaynaklanan itirazlar karara
entegre edilebilmelidir; önceki kararlardan kaynaklanan itirazlarda,
alternatif olarak, bunların çürütülmesi de kabul edilebilmektedir.

553
Bu farklılık, kanunda biraz belirsiz bir şekilde formüle edilmiş olan §
31 I BVerfGG anlamındaki BVerfG kararlarının bağlayıcılığının, § 31 II
BVerfGG uyarınca kanun hükmünde sayılan haller dışında da sınıflandırıl-
masına izin vermektedir. § 31 I BVerfGG’de belirtilen bağlayıcı etki doğru-
dan Anayasa Mahkemesi’nin kararlarının kanuni etkisi ile eş değer görüle-
554
mez , ancak bu etki kanunun maddi etkisini, düzenlemede belirtilen kısım-
555
lar bakımından (Stelle) “genişletir”. Karar (BVerfG burada hükmün sonuç
kısmının yanı sıra karara etki eden temel nedenleri (tragende Gründe) de
556
hesaba katmaktadır ) sadece yargılamaya katılanlar için değil, aynı zaman-
da § 31 I BVerfGG’deki Federal ve Eyalet Anayasa organlarının yanı sıra
557
tüm mahkemeler ve idari makamlar için de önemlidir. Bunun özelliği el-
bette, devlet gücünün bu bağlayıcılığının yalnızca ele alınan davanın tarafları
açısından değil, aynı zamanda gelecekte paralellik gösterebilecek davalar
558
için de geçerli olmasıdır. Buna karşın, § 31 II BVerfGG uyarınca kanuna

552 Ayrıca bkz. Feldner, Feldner/Forgó, Norm und Entscheidung, 2000, s. 224,
242: “Bir mahkeme içtihatları araştırmalı ve bunları benimsemeli ya da çürüt-
melidir. Ancak burada “benimsemek”, yalnızca “uymak” anlamında anlaşılırsa
alt kategori olarak buraya dair tamamlayıcı bir açıklamada bulunabilir: yani
farklılaşan argümana söz konusu içtihadı entegre etmelidir.”
553 Ayrıca bkz. Umbach/Clemens-Rennert, BVerfGG, § 31 para. 50: Düzenleme-
nin içeriği “yeterince açıklanmamıştır”. § 31 BVerfGG’ye ayrıntılı bkz. Sch-
lüchter, Mittlerfunktion der Präjudizien, 1986, s. 25. vd.
554 Ayrıca bkz. BVerfGE 4, 31, 28.
555 Ayrıca bkz. Zuck, Das Recht der Verfassungsbeschwerde, 1988, para. 851.
556 Ayrıca bkz. BVerfGE 1, 14, 37; 19, 377, 392; 40, 88, 93 vd. Literatürde kısmen
eleştirilmektedir.
557 Ayrıca bkz. Zuck, Das Recht der Verfassungsbeschwerde, 1988, para. 85.
558 Ayrıca bkz. BVerfGE 7, 97, 100 vd., 108 vd.; Umbach/Clemens-Rennert,
BVerfGG, § 31 para. 59; Zuck, Das Recht der Verfassungsbeschwerde, 1988,
para. 72.

563