Page 54 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 54

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

                        zakârdır ve literatürdeki yeni metodolojik önerilere çok nadiren başvu-
                              46
                        rurlar.  Bunun nedeni öncelikle, literatürde kuralları tamamlamak ya
                        da değiştirmek için önerilen kuralların (Kanon) genellikle ele alınma-
                        sının  daha  da  zor  olması  ve  yerine  geçmeleri  beklenen  kurallardan
                                                               47
                        daha fazla belirsizlik içeriyor olmasıdır.  Bir başka neden de huku-
                        kun,  beklentilerin  istikrarını  garanti  altına  almak  gibi  toplumsal  bir
                        görevi  haiz  olmasıdır.  O  halde,  BGH’daki  bir  mahkeme  başkanının
                        ifade  ettiği  gibi,  “ikna  edici  ve  kesin  bir  sonuç  ortaya  çıkana  kadar
                        öğretideki bir tartışmaya girmemek neredeyse yargısal sağduyunun bir
                                        48
                        zorunluluğudur.”   Bu  nedenle,  mahkemeler  kendilerini  “geleneksel
                                                                      49
                        kanuni  yorum  yöntemleriyle”  sınırlamaktadır.   “Kanuni  yorumun
                        amaç ve yöntemlerine ilişkin bu ilkeler”, BVerfG tarafından, tarihsel
                                                                                  50
                        gelişiminde küçük değişiklikler olmakla birlikte, ilk ciltten  bu yana
                        oldukça tutarlı bir şekilde kaleme alınmıştır. BVerfG’nin 11. ciltte yer
                        alan  hukuki  yorumlama  yöntemleri  ve  amaçlarına  ilişkin  görüşü  şu
                        şekildedir:

                            “ ‘Sübjektif’ teori, ‘kanun koyucunun’ = kanunun yazarının tarihsel ira-
                        desine, tarihsel bağlamları içinde saiklerine odaklanırken, içtihat hukukunda
                        ve öğretide giderek daha fazla kabul gören ‘objektif’ yorum teorisine göre,
                        yorumun konusu kanunun kendisidir, kanun koyucunun kanunda nesnelleşen
                        iradesidir. ‘Devlet, kanunun yapımında yer alanların öznel ifadeleriyle değil,
                        yalnızca  kanunun  kendisiyle  konuşur.  Kanun  koyucunun  iradesi,  kanunun

                        46    Ayrıca bkz. Seiler, Höchstrichterliche Entscheidungsbegründung und Methode
                            im Zivilrecht, 1992, s. 17 vd.
                        47    Örneğin  Alexy  tarafından  önerilen  metodolojik  kuralların  eleştirisi  için  bkz.
                            Hilgendorf,  Argumentation  der  Jurisprudenz:  zur  Rezeption  von  analytischer
                            Philosophie  und  kritischer  Theorie  in  der  Grundlagenforschung  der  Jurispru-
                            denz, 1991, s. 186 vd.
                        48    Pfeiffer,  Grundfragen  der  Rechtskontrolle  in  Kartellfragen,  in:  Schwerpunkte
                            des Kartellrechts 1976/77, 1978, s. 1 vd., s. 7.
                        49    BVerfGE 19, 290, 301. Kuralların uygulamada kendilerini kanıtladıkları  Ralf
                            Dreier tarafından da belirtilmiştir, Recht – Moral − Ideologie, 1981, s. 114 vd.
                        50    BVerfGE 1, 299, 312.

                        52
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59