Page 52 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 52

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

                        rumda  alınan  pozisyonun  zayıflığı,  karşı  pozisyonun  zayıflıklarının
                                                      39
                        haklı eleştirisi ile örtülmüş olur .
                            Bu sonsuz döngü, dil teorisindeki temel bir sorunun göstergesidir.
                        Geleneksel öğretinin tümdengelimci yaklaşımı, hukuki metin çalışma-
                        sının uygulanma analizini göz ardı etmektedir. Varsayılan anlam teo-
                        risi sadece hukuki sorunlara uygulanır ve metnin mi yoksa yazarın mı
                        belirleyici rol oynaması gerektiğine dair az çok netlik içeren dil teori-
                        sine dair varsayımlar düzeyinde tartışılır.

                            3.  Birçok Yöne İşaret Eden Bir Tabela

                            a) Klasik metodoloji tek doğru sonuca giden yolu belirleyecekse,
                        o zaman hedefi, araçları ve yorumlama adımlarının sırasını kesin ola-
                        rak belirleyebilmelidir. Ancak mevcut olan gerçek “metodolojik senk-
                                                        40
                        retizm  (Methodensynkretismus)”   sadece  yapılandırılmamış  bir  araç
                        (Instrument)  koleksiyonu  sağlamakta  ve  bu  nedenle  sosyal sorunları
                        karara bağlama vazifesi karşısında yetersiz kalmaktadır. Nitekim bu-
                        rada karar verme durumunun neredeyse tüm önemli bileşenleri dışarı-
                                       41
                        da bırakılmıştır.  Her şeyden önce yorumcu eksiktir. Max Baumann
                        bunu  şu  sözlerle  açıklar:  “Klasik  yorumlama  yöntemlerinin  tüm  bu
                        zayıflıklarına bir de dilbilimsel açıdan çok daha ciddi bir itiraz eklenir:



                        39    Geleneksel irade teorisinin temel bir eleştirisi için bkz. Friedrich Müller, Juris-
                            tische Methodik, 1997, s. 193 vd.; Friedrich Müller, Juristische Methodik und
                            Politisches System, 1976, s. 76; ayrıca bkz. Schmitt, Gesetz und Urteil, 1969, s.
                            32 ve 36.
                        40    Ayrıca bkz. Kaufmann, Das Verfahren der Rechtsgewinnung, 1999, s. 91, aynı
                            şekilde  Haverkate,  Gewißheitsverluste  im  juristischen  Denken,  1977,  s.  149.
                            Ayrıca bkz. Larenz, Methodenlehre der Rechtswissenschaft, 1991, s. 151 vd.;
                            Riedel,  Methoden  der  Verfassungsinterpretation  im  Wandel,  Denninger  vd.,
                            Kritik und Vertrauen, Festschrift Peter Schneider, 1990, s. 382 vd., 401.
                        41    Ayrıca  bkz.  Brink,  Über  die  richterliche  Entscheidungsbegründung,  1999,  s.
                            189; eleştirel olarak ayrıca bkz. Kriele, Grundrechte und demokratischer Ges-
                            taltungsspielraum, Isensee/Kirchhof (eds.), Handbuch des Staatsrechts V, 1992,
                            § 119, N. 27.

                        50
   47   48   49   50   51   52   53   54   55   56   57