Page 459 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 459

Anayasal Direktiflerin Pratik Uygulamasına İlişkin Perspektifler

                            a)  Gerekçeye İtiraz Edilememesi ve Gerekçeden Feragat
                                Edilmesi Durumunda Gerekçelendirme Yükümlülüğüne
                                İlişkin Sınırlamalar

                            (1) Hukukun birçok alanında, kararlara itiraz edilememesi halinde,
                        sınırlı bir gerekçe gerektiği hususu kendini gösterir. Örneğin § 313a I
                        1 ZPO’a göre hâkim – her durumda  §§ 523, 557 ZPO aracılığıyla 281  –
                        ‘karar  gerekçesinin  kısmı’  maddi  unsurundan 282   “karara  itiraz  edile-
                        miyorsa”,  yani  bilhassa  ilk  derece  kararlarında,  özellikle  §  51l  a  I
                        ZPO’nun temyiz tutarına ulaşılmamışsa, muaftır.
                            İdari yargılama usulünde § 313a I 1 ZPO, § 173 VwGO üzerinden
                        uygulama bulmaz, çünkü 6. VwGOÄndG’de § 124 I VwGO’ya ilişkin
                        idari  yargı  alanında  nihai  kararlar  için  genel  bir  temyiz  kabul  şartı
                        mevcuttur. Ancak – § 511a ZPO ile benzer – tartışmalı olmayan ilk
                        derece mahkemesi kararı için temyiz yolu tamamen kapalı değildir. 283
                        Bununla birlikte, VwGO’da itiraz yolu kapalı olduğunda gerekçelen-
                        dirme yükümlülüğünden muafiyet hakkında bir düzenleme de mevcut-
                        tur: § 122 II 1 VwGO’ya göre kararlara “kanun yolunda (Rechtsmittel)
                        itiraz  edilebiliyorsa  veya  bunlar  hukuki  başvuru  (Rechtsbehelf)  hak-
                        kında karar vermeye ilişkin ise gerekçelendirilmelidir”. Buna karşılık,




                        281   Ayrıca bkz. Thomas/Putzo, Zivilprozessordnung, § 313a para. 3.
                        282   § 313 I ZPO, suçun unsurları (Nr. 5) ile kararın nedenleri (Nr. 6) arasında bi-
                            çimsel olarak ayrım yapar. Bununla birlikte, kararı gerekçelendirmek için ola-
                            yın unsurlarının (Tatbestand) hesaba katılması gerekecektir. Olayın unsurları ve
                            kararın gerekçeleri, § 313 I Nr. 1-4 ZPO’da listelenen kararın formalitelerden
                            açıkça ayırt edilebilir. Olayın ve karar gerekçelerinin özel bir şekilde birbirleri-
                            ni karşılaması gerektiği, özel hukuk stajı döneminde ilk öğrenilen şeylerden bi-
                            ridir.
                        283   İdari yargılama usulünde kural olarak temyiz yolu açık iken, önemsiz mesele-
                            lerde (Bagatellsachen), 6. VwGOÄndG’den önce, § 131 II Nr. 1 VwGO (yürür-
                            lükten  kaldırılmıştır)  uyarınca  idari  usul  hukukunda  kural  olarak  kanun  yolu
                            açık iken de kabul şartına bağlı temyiz mevcuttu. Ancak bu, § 173 VwGO’nun
                            § 511a ZPO ile birlikte uygulanmasının mümkün olmadığını açık bir şekilde
                            göstermektedir.

                                                                                        457
   454   455   456   457   458   459   460   461   462   463   464