Page 45 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 45
Semantik Anlayışın Başarısızlığından Pragmatik Soruna Doğru
21
öznelere atfedilir . İfadenin kaynağı olarak irade her zaman çok geç
22
ortaya çıkar.
Sübjektif öğretide kabul gören temsil modelinin bu şekilde sarsıl-
masının sonuçları en ayrıntılı şekilde Radbruch tarafından ortaya
konmuştur:
“Zihinsel dünyadaki durum, fiziksel dünyadakinden farklı değildir. Do-
ğa yasalarından faydalanarak kendimi aynı zamanda onlara teslim ederim,
dolayısıyla mantık yasaları da onlardan faydalandığım anda bana hükmeder-
ler. Bu nedenle, ifademin sahip olması gereken anlam sahip olduğu anlam
olmayabilir ve bu hiçbir şekilde yalnızca amaçlanan anlamı ifade etmeyi
başaramadığım için değil, daha ziyade her anlamın sonsuz bir anlam bağla-
mında yalnızca kısmi bir anlam olması ve bu anlam bağlamında sayısız etki-
23
ler doğurması nedeniyledir: ‘Hiçbir dokumacı, ne dokuduğunu bilmez’ ” .
Eğer kanun koyucunun iradesi dilin dışında bir değer değil de “di-
lin sonsuz anlam bağlamına” tabi ise o zaman yorumu oluşturan ve
ona yön veren asıl referans noktası dilsel bağlamlar düzeyinde yer
almaktadır. Objektif yorum teorisine göre kanun metninin veya söz-
leşme metninin anlamı objektif bir değerdir ve metnin ilişkili olduğu
bağlamlar da dâhil olmak üzere metnin anlamı olarak anlaşılabilecek
her şey objektif olarak anlamaya sunulmuştur. Kanun koyucunun ira-
desinin, muhatapları tarafından anlaşılabilir olmak için sadece metin
formunun (Textformular) genel olarak anlaşılabilir göstergeler içerme-
si gibi maksatlara uygun olabileceği argümanından hareketle, burada
yorumun amacının yazar tarafından kastedilen gerçek anlamın yeni-
21 Wittgenstein’a atıfla bkz. Schroth, Theorie und Praxis subjektiver Auslegung
im Strafrecht, 1983, s. 22.
22 Bu durum aforizmalara dönüştürülmüştür: “Hiç kimse sahip olduğu dilden daha
fazla akla sahip değildir”, bkz. Jünger, Deutsche Aphorismen, Fieguth (ed.),
1978, s. 266, ya da “Dil, düşüncenin hizmetçisi değil, atasıdır.”, bkz. Krauss,
Aphorismen, Sprüche und Widersprüche. Schriften, Band 8, Wagenknecht
(ed.), 1986, s. 134.
23 Radbruch, Rechtsphilosophie, 1973, s. 213.
43