Page 43 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

Semantik Anlayışın Başarısızlığından Pragmatik Soruna Doğru

mantıksal alanın bir süreci olarak kanun koyma, konusu öznel irade
oluşumu sürecinden uzak ve içeriğine kendi başına bir varlık atfeden
12
bir objektifleştirme anlamına gelir” . Forsthoff’un ayrıntılandırmadığı
bu argüman, dil felsefesine dair anlayışlar dikkate alındığında, sübjek-
tif öğretiyi gerçekten de kilit noktada sorgulayabilmektedir. Çünkü
kanunun ardında, normatif metnin sonradan somutlaştırdığı, şekillen-
dirici bir irade olduğu düşüncesi, dili aslında kendi ağırlığı olmayan
*
13
salt bir ifade aracına indirgemektedir. Temsil düşüncesinde
(Repräsentationsgedanken) önerilen modelde de önceden ortaya ko-
nulmuş bir iradenin olması ve onun sonradan somutlaşması gerekir.
Bu modeli ciddiye alırsak, bu çerçevede gerçekte hangi tarafın şekil-
lendirici (irade) olduğunu da sormak gerekir. Bu soru metnin anlamı-
nın, metin üreticisinin maksadına göre belirlendiği bir doktrinin temel
meselesidir. Maksat her zaman belirli bir şeydir ve yalnızca belirli bir
14
dil çerçevesinde belirli bir maksada sahip olunabilecektir. Bu da
maksadın dil sisteminden bağımsız olmadığı, aksine onun içine yerleş-
15
tiği anlamına gelir . Dolayısıyla, önceden ifade edilmiş bir maksattan
metnin anlamına varılamaz, aksine tam tersi metnin anlamından mak-

12 Forsthoff, Recht und Sprache, 1940, s. 45.
13 Bu indirgemeye yönelik bir eleştiri için bkz: Derrida, Die Stimme und das
Phänomen, 1979, s. 79 vd.; ayrıca bkz. Lyotard, Der Widerstreit, 1987, s. 229
(N. 188).
* Çevirmen notu: Buradaki temsil ifadesiyle başka iradelerin temsili kastedilmek-
tedir.
14 Ayrıca bkz. Wittgenstein, Philosophische Untersuchungen, 1971, § 38'in altın-
daki kenar notları (derkenar). Ayrıca §§ 337 vd., 358. Eike von Savigny’de
özetlenmiştir, Die Philosophie der normalen Sprache, 1980, s. 36 vd. Anlam
kurucu özne hakkında dil felsefesinin eleştirisine dair kısa bir açıklama ayrıca
bkz. Wellmer, Zur Dialektik von Moderne und Postmoderne. Adorno’ya göre
aklın eleştirisi için bkz. Zur Dialektik von Moderne und Postmoderne, 1985, s.
48 vd., 77 vd.
15 Bkz. Derrida, Signatur, Ereignis, Kontext, in: Derrida, Randgänge der Philo-
sophie, 1976, s. 124 vd., 150.

41