Page 449 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 449

Anayasal Direktiflerin Pratik Uygulamasına İlişkin Perspektifler

                            a)  Kararın Olgusal ve Hukuki Dayanağı

                            § 108 I 2 VwGO bu konuda herhangi bir gereklilik ortaya koy-
                        maz. Kararın sadece “yargısal kanaate yol açan nedenleri belirtmesi”
                        emredilmiştir. § 267 I 1, III 1 StPO ve § 313 III ZPO’ ya göre – farklı
                        ifadelere rağmen özünde nispeten benzer – “kararın gerekçeleri, suçun
                        kanuni tanımındaki unsurlarının bulunduğu ve kanıtlandığı düşünülen
                        olguları  (Tatsachen)  göstermelidir”  ve  “uygulanan  ceza  kanununu
                        açıklamalıdır”. “Kararın gerekçeleri (...), kararın olgusal ve hukuksal
                        bakımdan dayandığı hususların kısa bir özetini içerir”.
                            Bununla birlikte bu, bir gerekçenin olgusal ve hukuksal meseleleri
                        ele alması gerektiğini açıkça ortaya koysa da 253  yasal belirlemeler bu
                        olgusal  veya  hukuki  açıklamaların  nasıl  (wie)  olması  gerektiği  hak-
                        kında ayrıntılı bir şey söylemez. Tüm hukuk dallarının ihtisas mahke-
                        melerinde benzer şekilde formüle edilen ifadelerde, gerekçenin “sade-
                        ce formüle edilmiş olarak değil, somut olarak” yapılması gerektiği 254
                        veyahut kararın dayandığı veya onun için “belirleyici” olan noktaları
                        içermesi gerektiği (en azından usul ekonomisi (Verfahrensökonomie)
                        ve  açıklık  ilkesi  (Rechtsklarheit)  nedeniyle  önemsiz  hususlar  hariç
                        tutulabilir) şeklinde açık bir belirleme bulunur.  255  Ancak bu, tek başı-
                        na yeterli bir açıklama değildir:



                            açık kararlar ve temyiz başvurusu reddedilen kararların gerekçelendirilmesi ge-
                            rektiğini ortaya koyar.”
                        253  Bu husus idari yargılama açısından da nihai olarak tartışmasızdır. Buna ilişkin
                            ayrıca bkz. Kopp/Schenke, Verwaltungsgerichtsordnung, § 117, para. 14.
                        254   Ceza  yargılaması  için  ayrıca  bkz.  BayObLG  NJW  1953,  233  ve  Kle-
                            inknecht/Meyer-Goßner,  Strafprozessordnung,  §  34  para.  4;  idari  yargı  için
                            BVerwG NJW 1995, 2505; OVG Kassel NVwZ-RR 1996, 205; NVwZ 1992,
                            193;  BayVGH  BayVbl  1994,  772  (hepsi  §  80  III  1  VwGO  ilişkin)  ve
                            Kopp/Schenke, Verwaltungsgerichtsordnung, § 80 para. 84; § 108 para. 31.
                        255   Sadece  özel  hukuk  davaları  için  ayrıca  bkz.  Thomas/Putzo,  Zivilprozessord-
                            nung, § 313 para. 27; ceza yargılaması için Kleinknecht/Meyer-Goßner, Strafp-
                            rozessordnung,  §  34  para.  4;  idari  yargı  için  Kopp/Schenke,  Verwaltungsge-
                            richtsordnung, § 108 para. 31.

                                                                                        447
   444   445   446   447   448   449   450   451   452   453   454