Page 449 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 449
Anayasal Direktiflerin Pratik Uygulamasına İlişkin Perspektifler
a) Kararın Olgusal ve Hukuki Dayanağı
§ 108 I 2 VwGO bu konuda herhangi bir gereklilik ortaya koy-
maz. Kararın sadece “yargısal kanaate yol açan nedenleri belirtmesi”
emredilmiştir. § 267 I 1, III 1 StPO ve § 313 III ZPO’ ya göre – farklı
ifadelere rağmen özünde nispeten benzer – “kararın gerekçeleri, suçun
kanuni tanımındaki unsurlarının bulunduğu ve kanıtlandığı düşünülen
olguları (Tatsachen) göstermelidir” ve “uygulanan ceza kanununu
açıklamalıdır”. “Kararın gerekçeleri (...), kararın olgusal ve hukuksal
bakımdan dayandığı hususların kısa bir özetini içerir”.
Bununla birlikte bu, bir gerekçenin olgusal ve hukuksal meseleleri
ele alması gerektiğini açıkça ortaya koysa da 253 yasal belirlemeler bu
olgusal veya hukuki açıklamaların nasıl (wie) olması gerektiği hak-
kında ayrıntılı bir şey söylemez. Tüm hukuk dallarının ihtisas mahke-
melerinde benzer şekilde formüle edilen ifadelerde, gerekçenin “sade-
ce formüle edilmiş olarak değil, somut olarak” yapılması gerektiği 254
veyahut kararın dayandığı veya onun için “belirleyici” olan noktaları
içermesi gerektiği (en azından usul ekonomisi (Verfahrensökonomie)
ve açıklık ilkesi (Rechtsklarheit) nedeniyle önemsiz hususlar hariç
tutulabilir) şeklinde açık bir belirleme bulunur. 255 Ancak bu, tek başı-
na yeterli bir açıklama değildir:
açık kararlar ve temyiz başvurusu reddedilen kararların gerekçelendirilmesi ge-
rektiğini ortaya koyar.”
253 Bu husus idari yargılama açısından da nihai olarak tartışmasızdır. Buna ilişkin
ayrıca bkz. Kopp/Schenke, Verwaltungsgerichtsordnung, § 117, para. 14.
254 Ceza yargılaması için ayrıca bkz. BayObLG NJW 1953, 233 ve Kle-
inknecht/Meyer-Goßner, Strafprozessordnung, § 34 para. 4; idari yargı için
BVerwG NJW 1995, 2505; OVG Kassel NVwZ-RR 1996, 205; NVwZ 1992,
193; BayVGH BayVbl 1994, 772 (hepsi § 80 III 1 VwGO ilişkin) ve
Kopp/Schenke, Verwaltungsgerichtsordnung, § 80 para. 84; § 108 para. 31.
255 Sadece özel hukuk davaları için ayrıca bkz. Thomas/Putzo, Zivilprozessord-
nung, § 313 para. 27; ceza yargılaması için Kleinknecht/Meyer-Goßner, Strafp-
rozessordnung, § 34 para. 4; idari yargı için Kopp/Schenke, Verwaltungsge-
richtsordnung, § 108 para. 31.
447