Page 421 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 421

Anayasal Direktiflerin Pratik Uygulamasına İlişkin Perspektifler

                        md.  20  III  GG’de  atıfta  bulunulan  kanuna  bağlılığın  güvencesidir.
                        Buna uygun olarak da esasen md. 97 I GG’ye ilişkin açıklamalar ge-
                        çerlidir. 165   Elbette  bu  noktada,  birtakım  değişiklikler  de  gündeme
                        gelmektedir: Bir yandan, özellikle md. 20 III GG’de düzenlenen ge-
                        rekçe yükümlülüğü – girişte daha önce açıklandığı gibi – aynı zaman-
                        da yürütme organı için de söz konusudur ve md. 79 III GG’de düzen-
                        lenen ebedilik garantisinin (Ewigkeitsgarantie) de bir parçasıdır. Öte
                        yandan, md. 97 I GG’den farklı olarak (bkz. yukarıda), md. 20 III GG
                        sadece  kanuna  bağlılıktan  değil,  aynı  zamanda  “hukuka”  bağlılıktan
                        da bahsetmektedir. Bununla ne kastedildiği tartışmalıdır. 166

                            Hukuk kavramı, kanun üstü adalet düşüncesi için bir geçit (Einfallstor)
                        olarak yaygın biçimde kullanılmaktadır. Bu, kanunu aşan bir surette hâkimin
                        hukuk yaratması için bir yetki normu olarak kabul edilmektedir. Md. 20 III
                        GG’de  düzenlenen  “hukukun”  adalete  olan  bağlılığı  sağladığına  yönelik
                        anlayış,  hukuki  eylemin  düalist  anlayışıyla  uyumludur.  Her  şeyden  önce,
                        kanunun semantik yapısı ve hukuk metodoloji araçlarının somut hukuki ka-
                                                                            167
                        rarı önceden belirlemek için yeterli olmadığı tespit edilir.  Bundan, kanu-
                        nun  semantik  yapısını  aşkın  şekilde  pragmatik  yargılamanın  analize  dahil
                                        168
                        edilmesi gerektiği  sonucuna varmak yerine, yargısal bağ semantiğe indir-
                                                                      169
                        genmiştir. Bu da hâkimin keyfiliği riskini barındırır.  Yargı kararının kanu-


                        165   Ayrıca bkz. yukarıda s. 409 vd.
                        166   Örneğin ayrıca bkz. Dreier-Schulze-Fielitz, md. 20 (Hukuk Devleti) para. 85;
                            Özellikle mevcut bağlamda, Brink, Über die richterliche Entscheidungsbegrün-
                            dung, 1999, s. 59 dn. 91; md. 20 III 3 GG üzerinden geleneksel tümdengelime
                            dayalı hukuk modelini kontrol edilemeyen adalete ilişkin düşüncelerle “yükle-
                            me” denemesine ilişkin eleştiri için bkz, Christensen, Was heißt Gesetzesbin-
                            dung?, özellikle s. 291 vd.
                        167   Buna ilişkin ayrıca bkz. Wassermann, Alternativ-Kommentar zum GG, md. 97,
                            para. 44. Benzer eleştiri metodolojide yaygın bir durumdur: Ayrıca bkz. Esser,
                            Vorverständnis und Methodenwahl in der Rechtsfindung, 1972, s. 7.
                        168   Pragmatik bağlara ilişkin ayrıca bkz. yukarıda s. 175 vd.
                        169   Ayrıca bkz.  Wassermann,  Alternativ-Kommentar  zum GG, md. 97, para. 50:
                            “Gözlemlenebilen belirsizlik kanuna bağlılığın olmadığı durumlarda, hâkimin

                                                                                        419
   416   417   418   419   420   421   422   423   424   425   426