Page 415 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 415
Anayasal Direktiflerin Pratik Uygulamasına İlişkin Perspektifler
Bu bilgi, Lücke’nin (hukuki sorunun) “eksik ve hataya elverişli”
vakalara ilişkin sınırlamasını relativize etmektedir. Hukuki bir sorun
üzerine anlaşmazlığın ortaya çıktığı hemen hemen hiçbir durum, norm
metinlerin birbirine bağlanma olanaklarının yukarıda belirtilen kap-
samı göz önüne alındığında, norm uygulamasının belgelendirilmesin-
den vazgeçilebilecek kadar basit ve hatasız değildir.
Daha ziyade, kural-istisna-ilişkisi tersine çevrilmiştir: Sadece is-
tisnai olarak bu gibi durumlarda normlar o kadar dar bir şekilde for-
müle edilmiştir ki, farklı bir anlayış mümkün görünmemektedir. Son
olarak, Lücke’nin gerekçelendirme yükümlülüğünü, devletin iç işleyi-
şine yönelik bir yükümlülük olarak sınırlaması ikna edici değildir.
Bunun md. 20 III GG’den çıkarılması durumda, gerekçelendirme yü-
kümlülüğünün bir kaynağının da ilgili kişilerin temel haklarında gö-
rülmesi ve bunun uygun olup olmadığı tartışılmaktadır. 148 Bununla
birlikte, her halükârda devletin öz denetimini düzenleyen norm olarak
md. 20 III GG’nin özelliğine dair genel değerlendirmeler, md. 97 I
GG bakımından geçerli değildir: 149 Kuşkusuz, hüküm aynı zamanda,
bir bakıma, yargı için örgütlenmeye yönelik bir normdur; bu hüküm,
zaten yürürlükte olan ZPO ve StPO’a göre kararın gerekçelendirilme-
sinin anayasal koyucuların teamülleri bağlamında da anlaşılabilir. Bu
nedenle özel normda yargının kanuna bağlı olması ilkesinden gerekçe-
lendirme yükümlülüğünün türetilmesi, ilgili kişilere (kısaca kamu-
ya 150 ) yönelik ve yargı açısından gerekçenin bir biçimini oluşturur.
148 Lücke, yan yana gördüğü farklı içe ve dışa dönük gerekçelendirme yükümlülük-
leri arasında ayrım yapar ve sonuç olarak, burada savunulan görüşten çok farklı
bir sonuca varmaz.
149 Lücke, Begründungszwang und Verfassung, s. 45, md. 20 III GG’e atıfta bulu-
nur, ancak aynı zamanda açıkça içtihatlardan da bahseder.
150 Hem ZPO hem de StPO, en azından kısa bir gerekçeyle kararın kamuya açık-
lanmasını düzenler, bkz. §§ 268 II 2 StPO, 311 III ZPO. Yargılamanın aleniliği,
yargının temel bir özelliğidir, olağan mahkemeler için bkz. §§ 169 vd. GVG,
338 No. 6 StPO, 551 No. 6 ZPO.
413