Page 406 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 406

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

                        organını kapsamadığı savunulur. 120  Sistematik bir bakış açısından da-
                        ha ayrıntılı bir açıklama gerektiren anlayış farklılığı sıklıkla md. 19 IV
                        GG’nin  “hâkime  karşı  değil  aksine  hâkime  giden  bir  hukuki  yolu”
                        hedeflediği şeklindeki formül ve “sonsuz hukuki koruma” riski gerek-
                        çeleriyle izah edilir. Bu durumda da sadece idari usulde verilen karar-
                        lar için md. 19 IV GG’den gerekçelendirme zorunluluğu çıkarılabilir.

                            Bununla birlikte, bu sınırlamanın ikna edici olup olmadığı çok tar-
                        tışmalıdır: 121  “Hâkime  karşı değil, aksine  hâkime  giden  hukuki  yol”
                        formülü nihayetinde totolojiktir. “Sonsuz hukuki koruma” tehlikesine,
                        md. 19 IV GG uyarınca sağlanan hukuki korumanın sınırsız biçimde
                        güvence  altına  alınamayacağı  gerçeğiyle  karşı  konulabilir.  Hukuki
                        korumanın kapsamı, anayasal değeri olan ve birbirleriyle çatışan ya-
                        rarlar neticesinde sınırlandırılır: Bu tür yararlar, örneğin, hukuk devle-
                        ti ilkesiyle yargının işlevselliğinin korunması ve hukuk güvenliği ilke-
                        leridir. Bu bakımdan, sadece “sonsuz hukuki koruma” tehdidi değil,
                        aynı  zamanda  kanun  koyucunun  çatışan  ve  anayasal  olarak  korunan
                        hukuki değerler arasında pratik uyuşumu sağlamadaki öncelikli değer-
                                                                   
                        lendirme yetkisi (Einschätzungsprärogative)   göz  önüne alındığında,
                        mevcut kanun yolu sistemindeki kısıtlamalar da haklı görülebilecektir.
                            Ancak buna başka bir bakış açısı da eklenmektedir. Yargıyı, md.
                        19 IV GG kapsamı dışında tutan yukarıdaki kararlarla bariz bir çelişki
                        içerisinde bulunan BVerfG bile, ilgili hükmün (kanun yolu gerektir-
                        mese de) en azından hukuki yolun öngörüldüğü yerde, bunun etkin bir






                        120   Örneğin,  BVerfGE  15,  278,  280;  40,  329,  340  başka  izahlar  için,  Ja-
                            rass/Pieroth-Jarass, md. 19 para. 26; ayrıca Brink, Über die richterliche Entsc-
                            heidungsbegründung, 1999, s. 67, dipnotlar 143, 144.
                        121   Baskın görüşe dair eleştiri için bkz., örneğin, Dreier-Schulze-Fielitz, md. 19 IV
                            para. 35. Özellikle ilgili bağlamda Lücke, Begründungszwang und Verfassung,
                            s. 58 vd.
                            Çevirmen notu: Yasama yetkisinin asliliği olarak da anlaşılabilir.

                        404
   401   402   403   404   405   406   407   408   409   410   411