Page 402 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 402

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

                        basamaklı şekilde “gerçekleşmesi” söz konusudur; etkili ifadenin te-
                        meli olarak bilgi edinme hakkı, kişinin açıklama yapma hakkı ve söz
                        konusu açıklamanın dikkate alınması 109 .

                            Bilgi  edinme  hakkı,  gerekçelendirme  yükümlülüğünün  dayanağı
                        olarak görülemez, çünkü bilgiye dinlenilme hakkından sonra değil tam
                        aksine öncesinde ulaşılmalıdır. “Açıklamayı dikkate alma” yükümlü-
                        lüğü ise gerekçenin gerekliliğini gösterir: “Dikkate alma”, doğası ge-
                        reği,  tarafların  çıkarımlarına  uyulması  gerektiği  anlamına  gelmez;
                        ancak söz konusu beyanın en azından göz önünde bulundurulması ve
                        karar verme sürecine dâhil edilmesine yol açar. 110  Bu tarz bir değer-
                        lendirmenin  yapılmış  olması  da  gerekçelendirme  ile  kanıtlanabilir
                        (yani  kanıtlanabilir hale gelir).  Buna  göre, öğretide gerekçelendirme
                                                                                         111
                        yükümlülüğü  yaygın  olarak  md.  103  I  GG’ye  dayandırılmaktadır.
                        Waldner, hukuki dinlenilme hakkından monografik eserinde şu sözler-
                        le bahseder: “Hukuki dinlenilme hakkını sadece tanımakla yetinmeyip
                        aynı  zamanda  değerlendirmelerine  dâhil  ettiği  ancak  gerekçelerden
                        anlaşılabilir.” Çünkü gerekçelendirme yükümlülüğü dikkate alınmak-
                        sızın  dinlenilme  hakkının  ihlaline  karşı  bir  yaptırım  uygulanamaya-
                        caktır. Bu sebeple, “gerekçe (...) belirli ölçüde hukuki dinlenilme hak-
                        kının bir ‘karşılığı ve cevabıdır’”. 112



                        109   Daha ziyade bkz. Maunz/Düring/Herzog-Schmidt-Aßmann, md. 103 I, para. 69;
                            karşılık gelen BVerfGE 64, 135 vd.; 69, 145, 148.
                        110   “İleri sürülen hususların dikkate alınmasını isteme hakkına” ilişkin çok sayıda
                            açıklama ile ilgili olarak, Lücke, Begründungszwang und Verfassung, s. 80, dn.
                            134.
                        111   Özellikle  ayrıntılı  olarak  Brüggemann,  Die  richterliche  Begründungpflicht,  s.
                            152 vd.; ayrıca bkz. Jarasss/Pieroth-Pieroth, md. 103 para. 23 vd., özellikle pa-
                            ra.  26;  Maunz/Dürig/Herzog-Schmidt-Aßmann,  md.  103  I,  para.  99;  Münch-
                            Kunig, md. 103 para. 15; Sachs-Degenhart, md. 103 para. 42a (özellikle son in-
                            celeme  merci  kararları  için);  Degenhart,  Gerichtsverfahren,  in:  Isen-
                            see/Kirchhof (eds.), HStR III § 76 para. 19; Knemeyer, Rechtliches Gehör im
                            Gerichtsverfahren, in: Isensee/Kirchhof (eds.), HStR VI, § 155 para. 32.
                        112   Waldner, Der Anspruch auf rechtliches Gehör, para. 185.

                        400
   397   398   399   400   401   402   403   404   405   406   407