Page 397 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 397

Anayasal Direktiflerin Pratik Uygulamasına İlişkin Perspektifler

                        na yöneltildiği ölçüde, her şeyden önce “yöntem eşitliğine” dair temel
                                            94
                        bir hak içermektedir.  Bununla birlikte, bu temel hakkın gözetilmesi
                        için gerekçe vazgeçilmezdir.

                            Bununla birlikte, eşitlik ilkesinden gerekçelendirme zorunluluğu-
                        nun  türetilmesi  eleştirilmiştir.  Bu  nedenle,  “Über  die  richterliche
                        Entscheidungsbegründung  (Yargısal  Kararın  Gerekçesi  Hakkında)”
                        adlı son monografisinde Brink, gerekçenin olmayışını usule ilişkin bir
                        eksiklik olarak değerlendirir. Burada– “keyfi” şekilde verilmiş karar-
                        ların aksine – içerik bakımından bir eksikliğin bulunmadığı kanaatin-
                        dedir. BVerfG tarafından görülen davada, uygulanacak normun lafzı
                        ile  bağdaşmayan  gerekçesiz  bir  karar,  doğurduğu  sonuç  bakımından
                        savunulamaz bir karar olduğu ve böylelikle iptal edilebileceği, gerek-
                        çenin eksikliğinin de “kararın iptali” için bir sebep değil en fazla bir
                        vesile oluşturabileceği sonucuna varılmıştır.  Bunun yanı  sıra,  gerek-
                        çenin  eksik  olması  (içerik  açısından)  keyfiliği  meşrulaştırmaz.  Bu
                        durum, yasal gerekçelendirme zorunluluğunun bir istisnasını oluşturan
                                                                           95
                        olağan yasal düzenlemeler aracılığıyla gösterilmiştir:  Çünkü bunlar,
                        keyfi olmayıp sadece gerekçesiz kararın kabul edilmesi olarak anlaşı-
                              96
                        labilir.
                            Gerekçelendirme yükümlülüğünün yasal istisnalarına dair bu son
                        olarak bahsedilen husus, dayanak noktası bakımından (yani keyfi ka-
                        rarlara izin yoktur, ancak gerekçesiz kararlar mümkündür belirlemesi)
                        kesin olarak doğrudur; bundan doğru bir sonucun çıkarılıp çıkarılma-
                        dığı ise tartışmalıdır. Keyfi karar alma riskinin, gerekçeden vazgeçil-
                                                     97
                        mesiyle  arttığı  tartışmasızdır.   Bununla  birlikte,  kanun  koyucu  bu


                        94    Ayrıca bkz. Friedrich Müller, Juristische Methodik, 1997, s. 373 vd. ve Fried-
                            rich Müller, Juristische Methodik und Politisches System, 1976, s. 65 vd., 107.
                        95    Yasal  gerekçelendirme  yükümlülüğüne  getirilen  kısıtlamalarla  ilgili  olarak,
                            aşağıda daha ayrıntılı olarak, s. 455 vd.
                        96    Ayrıca bkz. Brink, Über die richterliche Entscheidungsbegründung, 1999, s. 57.
                        97    Gerekçelendirme  yükümlülüğünden  –  şekli  kanundan  doğan  –  muafiyetlerin
                            artırılmasına ilişkin benzer bir kritik için bkz. Kroitzsch, Wegfall der Begrün-

                                                                                        395
   392   393   394   395   396   397   398   399   400   401   402