Page 346 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 346

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

                            Ancak, bu tek başına yeterli değildir. Argümanımızla kurduğumuz
                        bağlantı, – gerekçeye uygun olabilmek için – keyfi olarak yoktan var
                        edilmemelidir.  Ayrıca,  iddiamızı  destekleyen  farklı  olaylar  ileri  sür-
                        mek de, ki bunlar için de gerekçelendirme sorusu gündeme gelir, ye-
                        terli  değildir.  Daha  ziyade,  dikey  yönelimde  (vertikale  Ausrichtung)
                        gerekçenin geçerli olduğu ve bu nedenle genel olarak bu tarz bir ge-
                        rekçe olarak sayılabileceği için bir güvenceye, bir “garantiye” 501  ihti-
                        yaç vardır. Biz, Toulmin’e göre, “çıkış noktası niteliğindeki verilerden
                        hareketle asıl iddiaya veya sonuca geçişin uygun ve meşru bir zemine
                        dayandığını” gösterebiliyor olmalıyız. 502

                            İhtiyacımız olan şey, “köprü görevi gören ve akıl yürütmenin zo-
                        runlu  unsurlarını  sağlayan  genel  hipotetik  ifadelerdir.” 503   Örneğin,
                        tüm  cadıların  kızıl  saçlı  olmaları  ve  şeytanın  hizmetkârları  olmaları
                        varsayımından hareketle mümkün olan en sert cezaya çarptırılacakları
                        sonucuna  varılabilmektedir. 504   Bu  tür  genel  ifadeler,  argümanımızın
                        maddi  içeriğine,  bir anlamda,  kesin  geçerlilik  iddiasının  yasal  tacını
                        (juridische Krone) giydirmektedir. 505  Bu nedenle Toulmin, bu ifadele-
                        ri “uygulama standartları anlamında “çıkarım (kuralı)” olarak nitelen-
                        dirir” 506 :





                        501   Aynı şekilde Patterson, Recht und Wahrheit, 1999, s. 194.
                        502   Toulmin, Der Gebrauch von Argumenten, 1996, s. 89.
                        503   Toulmin, Der Gebrauch von Argumenten, 1996, s. 89.
                        504   İfade, Toulmin tarafından kullanılan forma getirildiğinde netleşir; Toulmin, Der
                            Gebrauch von Argumenten, 1996, s. 90’da kullanılan şekliyle: “A söz konusu
                            ise” (= kızıl saçlı kadın) “B’nin gerçekleştiği varsayılır” (= A’nın cadı olduğu
                            ve şeytanın hizmetkarı olduğu).
                        505   Toulmin,  Der  Gebrauch  von  Argumenten,  1996,  s.  89.  Toulmin,  a.g.e,  s.  91,
                            “veriler ve sonuçlar arasındaki bu ayrım (...) yargılama aşamasında olgusal ve
                            hukuki sorular arasındaki ayrıma benzerlik (gösterir).”
                        506   Toulmin, Der Gebrauch von Argumenten, 1996, s. 89.

                        344
   341   342   343   344   345   346   347   348   349   350   351