Page 344 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 344

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

                        modelinin  yetersizliğini  açıkça  ortaya  koymaktadır. 490   “Hukuki  söy-
                        lemlerin birçok farklı işlevi vardır: İddiaların ileri sürülmesi, kanıtla-
                        rın belirlenmesi, tartışmalı olaylara ilişkin tanık beyanları, bir kanunun
                        yorumlanması veya geçerliliğinin tartışılması, uygulanmasının istisna-
                        sına yönelik talepler, hafifletici nedenlere yönelik talepler, mahkûmi-
                        yet kararları ve cezalar.” 491  Toulmin, tüm bu “farklı ifade biçimleri-
                        nin”  çeşitliliğinden  ve  bunların  “yargılama  sürecindeki  rollerinden”
                        yola çıkarak, “hukukun özel durumundan bağımsız biçimde rasyonel
                        argümanların değerlendirilmesi” sürecine geçilebilmesi adına da “hu-
                        kukta kullanılandan daha karmaşık olmayan bir argümantasyon şema-
                        sının” gerekli olduğu sonucuna varır. 492

                            Özellikle  “sonuçların,  argümanlarla  gerekçelendirilmesinin  neyi
                        içerdiği  (...)”  sorusu  ortaya  çıkmaktadır. 493   Burada  dayanak  noktası,
                        argümanların mantık çerçevesinde ve biçimsel açıdan oluşmasını sağ-
                        layan  temel  sezgidir; 494   yani,  argümanın  güvenli  ve  tutarlı  bir  geçiş
                        sağlamasıdır. 495   “X’  in  y  açısından  bir  argüman  olarak  düşünülmesi
                        için,  x  ve  y  arasında  iletişime  katılanlar  tarafından  da  benimsenmiş
                        düzenli bir ilişki bulunmalıdır.” 496  Söz konusu ilişkilerin “spektrumu”,
                        “istisna niteliğindeki davranış kuralları ve düzenlilikler hakkında ke-
                        sinlik  barındırmayan  olasılık  bağlantılarından,  evrensel  ilkelere  ve






                        490   Bkz. Toulmin, Der Gebrauch von Argumenten, 1996, s. 87.
                        491   Toulmin,  Der  Gebrauch  von  Argumenten,  1996,  s.  88.    Toulmin  Şeması’nın
                            tatbikine aykırı olarak değerlendirilen Riggs v. Palmer örneği için ayrıca bkz.
                            Patterson, Recht und Wahrheit, 1999, s. 195 vd.
                        492   Toulmin, Der Gebrauch von Argumenten, 1996, s. 88.
                        493   Toulmin, Der Gebrauch von Argumenten, 1996, s. 88
                        494   Buna ilişkin Klein, Die konklusiven Sprechhandlungen, 1987, s. 128 vd.
                        495   Hukuki alan için Patterson, Recht und Wahrheit, 1999, s. 193.
                        496   Klein, Rhetorik und Argumentation, in: Der Deutschunterricht, H. 5, 1999, s. 3
                            vd., 6.

                        342
   339   340   341   342   343   344   345   346   347   348   349