Page 81 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

Semantik Anlayışın Başarısızlığından Pragmatik Soruna Doğru

lumsal alanında gerçekleşir. Böylece, anlam sorunsalı (Bedeu-
tungsproblematik) teoriyi “zihin felsefesine ait alanından” çıkmaya ve
yargı kararı sorununu pratik argümantasyon süreçlerinin söylemsel
çerçevesi içerisinde yeniden ele almaya mecbur kılar.

Bu durum, kanunun semantiğini ve hukuk metodolojisini alt üst
etmektedir. Semantik sorunlar, uygulamadaki argümantasyon sürecin-
de dil kuralı (Sprachregel) üzerinde standardizasyon çatışmaları
(Normierungskonflikte) olarak kendini göstermektedir. Hukuk meto-
dolojisi, doğru karara giden tek yolu gösterme gibi çözümsüz bir gö-
revden kurtularak anlam çatışmalarını (Bedeutungskonflikte) çözmeye
yönelik sosyal bir tekniğe dönüşmektedir. Kısacası, artık hukukçuların
akıl yürütmeleri de dâhil olmak üzere uygulamada yaptıkları şeyler
sosyal davranış olarak kabul edilebilir 121 ve böylelikle sistemin gerçek
iletişimsel faaliyetleri bir nesnellik (Objektivität) kazanabilir. 122 Bu-
nunla birlikte, hukuki metnin anlamı ve hukuki çalışma metotlarına
dair meseleler halen mevcuttur; sadece (bu meselelerin) bağlamı de-
ğişmektedir: Bunlar artık hakimin kafasındaki tek doğru kararı oluş-
turmaya yönelik spekülatif bir model bağlamında değil, argümanların
değerlendirildiği pratik bir bağlamda söz konusu olur.
Peter Schiffauer, 1979 gibi erken bir tarihte, semantik analizden prag-
123
matik analize geçiş çağrısında bulunmuş ve şöyle demiştir: “Anlam teori-

(Model: Yargı kararının gerekçesi). Buna karşılık, Teubner’in, Luhmann’ın ile-
tişim kavramını takiben kullandığı söylem kavramı daha geniştir, çünkü kav-
ramın zaten içerdiği rasyonellik iddiasından, eylemde bulunanların bakış açısı
ile iletişimin rastgele kendi kendini yeniden üretimi (Selbstreproduktion) yara-
rına vazgeçilmiştir (Model: İnternette gezinmek).” Söylem anlayışına ilişkin
ayrıca bkz. Teubner, Die Episteme des Rechts, in: Grimm (ed.), Wachsende
Staatsaufgaben, 1990, s. 115 vd, Habermas, Foucault ve Luhmann’da söylem
anlayışı üzerine.
121 Luhmann, Das Recht der Gesellschaft, 1993, s. 363.
122 A.g.e., s. 367.
123 Schiffauer, Wortbedeutung und Rechtserkenntnis, 1979, s. 102 vd., s. 118 vd.

79