Page 433 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

Anayasal Direktiflerin Pratik Uygulamasına İlişkin Perspektifler

laştırmanın standardizasyonu olarak hukuk yaratma üzerine düşünmeye ihti-
yaç duyulur. Ne kanun ne de metodoloji, hukuku belirleyemez. Hukuk ancak
yargılamada belirginlik kazanır. Bu nedenle, hukuk yaratma süreci, anayasal
gereklilikler doğrultusunda yeniden şekillendirilmelidir. Bu süreçte, maddi
hukukun direnci bir argümantasyon örneği (Argumentationsinstanz) olarak
korunur. Tarafların ihtilafa ilişkin perspektiflerinden faydalanan yargıla-
214
ma, kanunun daha iyi yorumlanmasını sağlar. Hukuk düzeni birliği, sabit
anlam merkezi olarak ne metodolojik anlamda ne de yargılama usulünde
mevcut olmadığından, argümanların usule ilişkin göreli durumu, elde edile-
bilecek en iyi durum olmaya devam eder.

Bu nedenle, yargılamanın hukuki soruları için nihayetinde olgusal
belirsizliklere ilişkin benzer mülahazalar gündeme gelir. Bunlar, temel
hakların ve hukuk devletinin usule ilişkin anlayışının gerekliliği açı-
sından ileri sürülmektedir. Çünkü ayrıntılı bir yasal “standartlaşma”
ile bile tüm durumlarda hukuki anlaşmazlığın sonucu kesin olarak
öngörülebilir değildir; kanunilik ilkesinin (Gesetzlichkeitsprinzip) ve
belirlilik ilkesinin (Bestimmtheitsgrundsatz) en önemli gerekliliklerin-
den biri olan öngörülebilirlik (Vorhersehbarkeit), yalnızca kanunlar-
daki yazılı düzenleme ile sağlanmaz. Öngörülebilirliğin iyileşmesi –
aynı zamanda öngörülebilir olmayan kararların daha fazla kabul edil-
mesi – yargılamanın şekillendirilmesi esnasında beklenir. BVerfG’nin
eski başkanı Benda, hukuk devleti ilkesine uygun bir yargılamanın
şekillenmesi konusunu şu sözlerle açıklıyor:
“Hukuk devleti ilkesine göre, devletin müdahalesi mümkün oldu-
ğunca öngörülebilir ve tahmin edilebilir olmalıdır. Bununla birlikte,
somut olayda idarenin eylemine ilişkin birden fazla karar gündeme
gelebilir. Bunlardan hangisinin seçileceği, idarenin ilgili olay hakkın-
daki bilgi düzeyi ve gelecekteki gelişmelerin belli belirsiz olmaları

214 Ayrıca temel olarak bkz. Luhmann, Konflikt und Recht, in: Luhmann, Ausdif-
ferenzierung des Rechts, 1999, s. 92 vd.

431