Page 321 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

Unutulmuş Pragmatik Bağlar:
Mahkeme Kararlarının Dilsel, Sosyal ve Argümantatif Koşulları

Bu nedenle, aşağıda argümantasyon teorisinin amaçlarına ve mev-
cut durumuna kısa bir girişin ardından üstün bir rasyonellik ölçütü
varsayımına yapılan itirazlardan bahsedildikten (bkz. aşağıda I.) sonra
argümantasyon teorisi, “argümantatif geçerlilik” yolunda argümantas-
yonun dış seyrini tanımlayan ve argümantasyon pratiğinin ona eşlik
eden bir yansıması olarak tarif edilmektedir (bkz. aşağıda II). Akabin-
de kolektif olarak sorgulanabilir olanı kolektif olarak geçerli olana
dönüştürmeyi amaçlayan argümantatif konuşmanın yapısı gösteril-
mektedir (bkz. aşağıda III.). Son olarak bir gözlemcinin bakış açısıyla,
hukuki dil standardizasyonunun argümantatif geçerliliğinin incelendi-
ği argümantasyon süreci ve hukuki uyuşmazlıktaki argümantatif ko-
nuşma yapısı ele alınacaktır (son olarak bkz. IV).

Ⅰ. Argümantasyon Teorisinin Amaçları ve Durumu

1. Retorik ve Felsefe Arasındaki Argümantasyon Teorisi
“Argümante etmek” kavramının dil bilimsel kökleri, Latince “ar-
guere” veya “argumentari” 404 fiillerine dayanır ve genellikle “iddia
etmek”, “ilan etmek”, “açıklamak” veya “gerekçelendirmek” ile ifade
edilmektedir. Argümantasyon teorisi bu nedenle “iddiaların ortaya
atılması ve daha sonra gerekçelendirilmesine” ilişkin bir teoridir. Bu
nedenle bu teori – bilim tarihine ilişkin nispeten genç bir disiplin ol-
masına rağmen – değerlendirmeyle ilgilenen eski bir geleneğe sahip-
tir, ama aynı zamanda ve en önemlisi: Tartışmada bakış açılarının
(mantıksal sonuç aralığının dışında bile olsa) uygulanması hususuyla
ilgilenmektedir. Bugün batı bölgesinde hâlâ bilinen kökenler, Sokrates
öncesindeki sofizme 405 dayanmaktadır. Sokrates öncesi sofizm ise, dil

404 Klasik Latin edebiyatında özellikle Cicero tarafından genellikle delil anlamında
kullanılan “argumentum” ifadesi.
405 Buna ve Platon’un sofistleri incelemesine kısa bir genel bakış için IJsseling,
Rhetorik und Philosophie, 1988, s. 16 vd.; sofizme eğlenceli bir giriş için De
Crescenco, Geschichte der griechischen Philosophie − Die Vorsokratiker, 1985,
s. 203 vd.

319