Page 271 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

Unutulmuş Pragmatik Bağlar:
Mahkeme Kararlarının Dilsel, Sosyal ve Argümantatif Koşulları

lara atfedilen herhangi bir anlama dayanarak gerekçelendirilebilir. 271
Hukuk dili teorisiyle birlikte, hukukun varlığını tek başına borçlu ol-
duğu, mevcut koşullara yayılan bu “cehalet peçesi” 272 düşer. “Adaletin
toplumsal kurumları, içtihat ve onun dilbilgisi, yalnızca her biri huku-
ku tesis eden bireysel aktörlerin eylemleri aracılığıyla hayat bulur.” 273
Ancak böylece, geleneksel hukuk teorisinin ve metodolojisinin
her daim kendi iyilikleri için memnuniyetle iddia ettikleri gibi, hukuk
üzerinde otoriter bir hakimiyeti bulunan, hiçbir bağı bulunmayan bir
karar merci ortaya çıkmaz. Hâkimin durumu 274 için daha ziyade, çok
sayıda – kelimenin tam anlamıyla – “bağlara” ve mecburiyetlere bu-
laştırılmış ve resmen nihai karar verici olarak kaçınılmaz bir şekilde
ihtiyaç duyduğu egemenliğini ancak güçlükle bulabilen bir Laokoon
heykeli akla gelmektedir. 275

Bu noktada heykelin özgünlüğündeki eksiklik, koşulların sıradanlığı
hakkında çok şey ifade eder. Hâkimin bu bağlardan oluşan eylem ihtiyacına
ikna olmak için herhangi bir duruşma salonuna göz atmak yeterlidir. Taraf
temsilcileri hâkimi çok sesli, birbirleriyle çelişkili, kavgacı ve hararetli bir
şekilde ikna etmeye çalışırlar. Hâkim, onları sıradan bir emirle susturamaz.

271 Bu konu hakkında tekrardan bkz. Christensen, Gesetzesbindung oder Bindung
an das Gesetzbuch der praktischen Vernunft - Eine skeptische Widerrede zur
Vorstellung des sprechenden Textes, in: Mellinghoff/Trute (eds.), Die Leis-
tungsfähigkeit des Rechts. Methodik, Gentechnologie, Internationales Verwal-
tungsrecht, 1988, s. 95 vd., 96 vd.
272 Bu ifade, Rawls’a dayanmaktadır, Rawls, Eine Theorie der Gerechtigkeit, 1975.
273 Löschper, Bausteine für eine psychologische Theorie richterlichen Urteilens,
1999, s. 16.
274 Semiyotik ve hukuki bir perspektiften hâkimin durumu için ayrıca bkz. Jack-
son, Making Sense in Law, 1995, s. 424 vd.
275 Hâkimin rolünü “etken ilgili kişi” olarak belirleyen hukuk teorisi için bkz.
Müller/Christensen/Sokolowski, Rechtstext und Textarbeit, 1997, s. 34 vd.
Hâkimin, hukukun “efendisi” olarak kabul edilemeyeceği, bilakis taraflarla be-
raber uyuşmazlığın çözümünü arayan bir kişi olduğu Pawlowski tarafından da
ele alınmıştır. Bkz. Pawlowski, Aufgabe des Zivilprozesses, in: Zeitschrift für
Zivilprozeß 80 (1967), s. 345 vd., 359.

269