Page 212 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ


anlayışı (Bedeutungskonzeption) olarak adlandırılabilir. Ancak buna
uygulama öncesi demek de yeterli olacaktır. Hukukçular tarafından
yorumlama yardımıyla hiçbir zaman tamamen tüketilemeyeceği kabul
99
edilen tek şey sanattır.
Ancak bu sözde gösterge teorisine özgü sanat kavramı, diğer gös-
tergeler için yorumlama yardımıyla hızlıca bir sonuca ulaşılabileceğini
varsaymaktadır. Sadece gösterge dizisinin yerine saf anlam yerleştiri-
lir. Böylece sonuca varılır. Ancak gerçekçi olmak gerekirse, yorum-
lama sırasında yalnızca bir gösterge diğer bir göstergenin yerine yer-
leştirilebilir. Henüz hiç kimse saf anlamın sihirli diline ulaşamamıştır.
Hatta dilbilimdeki hâkim görüş de bu yöndedir.
Bu da kolayca anlaşılabilir: Nietzsche’nin mirasında “Şemsiyemi unut-
tum.” metninin yazılı olduğu bir kâğıt parçası bulunmuştur. Bu metnin (Ni-
etzsche’nin) tüm yayınlarına eklenip eklenmemesi gerektiği sorusu soruldu-
ğunda, cümlenin sınırsız şekilde yorumlanabilir olduğu görülür. Bu, Bre-
100
ton’un sürrealizm tanımıyla veya Derrida’nın Nietzsche’nin üslubuna
101
ilişkin analiziyle bir bağlama oturtulabilir. Bu her defasında farklı bir an-
lama gelir. Fakat bu durum sanat yapıldığını değil, cümlenin bağlamını kay-
bettiğini ve yeni bağlamlar bulunması yoluyla sınırsız şekilde yorumlanabilir
olduğunu gösterir.

Nitekim mahkemeler metnin zaten soyut bir belirliliğe sahip oldu-
ğunu varsaymış olsalar dahi, metnin kullanımından önce oldukça tem-
kinlidirler. Bu teori, yalnızca başlangıç metninde yer almaktadır, fakat
asıl olay çözümü için bir kenara bırakılmaktadır. Bu noktada

 Çevirmen notu: Yazar kullandığı asosyal anlam anlayışı kavramı ile anlamın
sosyal bir süreç içerisinde oluşturulmamasına vurgu yapmaktadır.
99 Jarras/Pieroth, Grundgesetz, 1992 md. 5, para. 67.
100 Bir şemşiye ile bir dikiş makinesinin otopsi masasında tesadüfen karşılaşması-
dır.
101 Ayrıca bkz. Derrida, Sporen. Die Stile Nietzsches, in: Hamacher (ed.), Ni-
etzsche aus Frankreich, 1986, s. 129 vd., 133.

210