Page 116 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 116
YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ
Habermas’ın önerdiği reaksiyon, günümüzde şüpheciyle tartışmak
yerine şüpheci hakkında tartışarak şüpheciyi argümantasyonda son
sözü söylemekten mahrum bırakmaktır. Ancak bu usul stratejik bir
eylem oluşturur ve bu nedenle Habermas tarafından önerilen temel
norma göre aslında mümkün değildir. 244 Bu zorluk, aşkın pragmatik
yaklaşımda daha da belirginleşir. Bu teori çerçevesinde argümantas-
yonun temel normuna uymak “öncelikle felsefenin değil, daha ziyade
kanunun meselesidir”. 245 Dolayısıyla, argümantasyonun temel normu
artık gerçek söylemlerde tasarruf için ortaya konamaz, ancak tersine
kabul şartı (Zulassungsvoraussetzung) olarak işlev görür. 246 Aynı ha-
reket, nesnel dilsel anlamın yardımıyla kararcılığın üstesinden gelme
girişiminde de gözlemlenebilir. Bu tarafsızlık hakkında da önceden
karar verilmesi gerekmiştir.
Sonuç olarak kararcılığın üstesinden gelme girişimi, argümantas-
yon teorisi çerçevesinde bile temel bir argümantasyon normu olarak
kararcılığın gizlice yeniden oluşumuna yol açar: Hoş bir ütopya olan
kuralsız konuşma argümantasyona katılımın bir koşulu haline getirilir-
se, tam da ortadan kaldırılmak istenen şey yaratılmış olur: Kural
(Herrschaft). Kuralsız söylem ideallerinin pratik argümantasyon sü-
reçlerinde savunulması ve desteklenmesi yeterlidir. 247 Daha fazlasını
yaparsanız ve bu ideallerin “arkasından dolanılmasının mümkün ol-
mayan bir niteliğe sahip olduğunu” ilan ederseniz, sadece onları yok
etmiş olursunuz.
244 Bu sorun hakkında temel olarak bkz: Lueken, Inkommensurabilität als Problem
rationalen Argumentierens, 1992, s. 356 vd.
245 Kuhlmann, Ethik der Kommunikation, in: Apel ve diğerleri (eds.), Politische
Philosophie/Ethik 1, 1980, s. 292 vd. s. 305.
246 Ayrıca bkz. Lueken, Inkommensurabilität als Problem rationalen Argumentie-
rens, 1992, s. 363.
247 Bkz. Nanninga, Zur Kritik der konstruktiven Ethik und Theorie des praktischen
Wissens, in: Mittelstraß, (ed.), Methodenprobleme der Wissenschaften vom ge-
sellschaftlichen Handeln, 1979, s. 273 vd., 277.
114