Page 114 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 114

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

                        tışmaya açmaktadır 236 . Pragmatik bir kuralın evrenselliği veya kurala
                        dayalı dönüşümü garanti edilemiyorsa, farklı insanlar arasındaki ras-
                        yonel uzlaşma (Einigung), ancak dilsel bir anlam sistemini ampirik bir
                        dünya görüşünü ve yeterli surette birtakım değerleri birbirleriyle pay-
                        laşmaları  durumunda  mümkündür   237 .  Ancak  bu  koşullar  belirli  bir
                        yaşam  biçiminin  sınırları  ile  özdeştir.  Söylem  teorisinin  “farklı  ko-
                        nuşmacılar aynı ifadeyi farklı anlamlarda kullanamazlar” 238  şeklindeki
                        kuralı ortaya koymasıyla, bu sınırın ancak katılımcıların tesviye eden
                        kısıtlamalarını  içselleştirmeye  hazır  olmaları  halinde  aşılabileceği
                        açıkça görülecektir. Bir yaşam biçiminin sınırlarının asla katı olmadı-
                        ğı, sürekli bir gelişim (Entwicklung) içinde olduğu doğrudur. Bununla
                        birlikte,  bir  dönüşümün  (Transformation)  tüm  farklılıkları  aşan  bir
                        meta-dil oyunu (Metasprachspiel) aracılığıyla dışarıdan kontrol edilip
                        edilemeyeceği tartışmalıdır. Ancak söylem teorisi tam da bu meta-dil
                        oyununu kabule (Annahme) mecburdur. Habermas, buna dair su açık-
                        lamalarda bulunur:

                            “Elbette, dil oyunlarının çoğulculuğundan zorunlu olarak eş-ölçülemez,
                        birbirine kapalı dil evrenleri çeşitliliği doğmaz. Dünyayı şekillendiren spon-
                        tanlığın aşkınlıktan arındırılmış hali, en azından sosyo-kültürel yaşam biçim-
                        lerinin oluşumunu karakterize eden genel olarak yaygın aşkın özellikler keş-
                        fedeceğimiz beklentisiyle uyumludur.”  239




                        236   Alexy de Wittgenstein’dan ayrıştığı noktada bunu farkeder. Bkz. Alexy, Theorie
                            der juristischen Argumentation, 1978, s. 75 vd.
                        237   Bu sorunla ilgili olarak bkz. Aarnio, Denkweisen der Rechtswissenschaft, 1979,
                            s. 157 vd. Ayrıca bkz. Neumann, Juristische Argumentationslehre, 1986, s. 110
                            vd. Aarnio’nun yaklaşımına yönelik eleştiriler için bkz. Alexy, Aarnio, Perel-
                            mann und Wittgenstein. Einige Bemerkungen zu Aulis Aarnios Begriff der Ra-
                            tionalität der juristischen Argumentation, in: Peczenik/Uusitalo (eds.), Reaso-
                            ning on Legal Reasoning, 1979, s. 121 vd.
                        238   Alexy, Theorie der juristischen Argumentation, 1978, s. 235.
                        239   Habermas,  Einleitung:  Realismus  nach  der  sprachpragmatischen  Wende,  in:
                            Habermas, Wahrheit und Rechtfertigung, 1999, s. 7 vd., 29.

                        112
   109   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119