Page 308 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

su olabileceği unutulmamalıdır ve bu da hâkimin bunlara kulak tıka-
masını, bunları bir kenara bırakmasını veya hatta basit bir önemsizlik
tespiti dışında gerekçelendirmek zorunda kalmadan bunları dikkate
almamasını çok kolay hale getirir. Öyleyse bu durumdan yola çıkarak,
kural olarak, dilsel dünyalar arasında aracı olan bir avukata gereksi-
nim duyulduğu tespiti yapılır. 381 Üstelik bir avukat, burada yalnızca
tek başına dezavantajlı konumda olan hukuki bilgisi olmayan kişi açı-
sından değil, aynı zamanda gündelik olayların tamamını, bunların hu-
kuki etkilerini yaratabilmek için davanın anlatım kalıbına dönüştür-
mek adına da gereklidir. Ve öte yandan hâkim de (olay örgüsüne dair)
kendi versiyonunun diğer pek çok olası versiyondan yalnızca biriymiş
gibi bir rastgelelik barındırmadığını kanıtlamak için, bu (hukuki) etki-
nin ortaya çıktığı, kararın inşasına nüfuz eden olay örgüsünü anlaşıla-
bilir ve kavranabilir kılma yükümlülüğü altındadır. Hâkim, tıpkı yargı-
lamayı yürütürken hukuki bilgisi olmayan kişilerden talep ettiği gibi,
hukuku herkes için anlaşılabilir bir şekilde müzakere etmeli ve bu
amaçla öyle bir dil kullanmalıdır ki bununla hukuki bilgisi olmayan
kişilere de ulaşılabilsin. 382 Hâkimin tıpkı hukuki bilgisi olmayan kişi-
lerin kendi olay örgülerinde ifade ettikleri hukuki talepleri için her
zaman ulaşılabilir olması gerektiği gibi, dilsel olarak yarattığı hukuk
da hukuka tabi olan kişiler tarafından söylemsel olarak da “kabul
görmelidir”. Tüm bunlar, hâkimin mutlak kudretine dair fantezi büyük
ölçüde böyle kalırsa, kaçınılmazdır.

381 Avukatların rolü için bkz. Franz Kasper, Der Anwalt im Kampf ums Recht, in:
JZ 1995, s. 746 vd.
382 Konuya ilişkin temel bilgiler için bkz. Scheppele, Facing Facts in Legal Interp-
retation, in: Representations 30, 1990, s. 42 vd.; Jackson, Some semiotic Featu-
res of Judical Summing Up in an English Criminal Trial, in: International Jour-
nal for the Semiotics of Law VII, 1994, s. 201 vd.; Seibert, Zeichen, Prozesse,
1996.

306