Page 199 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

Unutulmuş Pragmatik Bağlar:
Mahkeme Kararlarının Dilsel, Sosyal ve Argümantatif Koşulları

63
anlamda kullanılmış da olabilir.” Ancak bir kelimenin kullanımı
tümüyle anlaşılır ise, o zaman bu kullanımda dilsel alanın dışına çı-
kılmaz.

Dolayısıyla bir ifade, kafa karışıklığına veya daha ciddi itirazlara yol aç-
sa dahi, yalnızca bu sebepten ötürü dile aykırı sayılmaz. Bu aykırılık için,
içerdiği kelimelerin tamamen eksik veya hatalı kullanımı ile ifadenin anla-
şılma ihtimalinin tamamen ortadan kalkması gerekirdi. Bu kelimeler, sırf
olağan ve doğru anlamlarına aykırı kullanım sebebiyle her türlü anlamdan
64
yoksun kalırlardı. Bununla birlikte bir ifade hala anlaşılabildiği sürece,
hiçbir şekilde anlamını yitirmiş değildir ve bu nedenle dilsel alandan dışlan-
ması haklı çıkarılamaz. Çünkü “dil kavramı, (...) her şeyden önce anlaşma
65
kavramından kaynaklıdır.” Böylece sadece anlaşılır olan ve dolayısıyla
anlamlı olan şey, aynı zamanda dil olursa, buna karşılık aynı şekilde, her-
hangi bir şekilde anlaşılabilen her şey de dil olarak sayılmalı ve ona anlam
yüklenmeli ve (anlam) atfedilmelidir. Yalnızca anlayış tamamen imkânsız
hale geldiğinde, bu bütün anlam ve dille birlikte sona ermiş olur.
Ancak anlaşılır olanın sınırları neredeyse öngörülemeyecek kadar
66
geniştir. Bu sebeple Ludwig Wittgenstein, “Deneyin: Burası ‘soğuk’
deyin ve ‘burası sıcak’ ifadesini kastedin” şeklindeki talebine, bu tale-
bin en başından beri başarısızlığa mahkûm olacağı tespitiyle bağlı
kalmaz. Wittgenstein daha ziyade şunu sorar: “Sen yapabilir misin?”.

63 Glüer, a.g.e., s. 37. Böyle bir görüşün temsilcisi olarak Dummett, The Logical
Basis of Metaphysics, 1991, özellikle s. 85 vd. Ayrıca tartışmaya ilişkin olarak
Dummett, Eine hübsche Unordnung von Epitaphen. Bemerkungen zu Davidson,
in: Picardi/Schulte (eds.), Die Wahrheit der Interpretation. Beiträge zur Philo-
sophie Davidsons, 1990, s. 248 vd.
64 Glüer, a.g.e., s. 37.
65 Ayrıca bkz. Wittgenstein, Philosophische Grammatik, 1984, § 140.
66 Bu durum “malapropizm” olarak adlandırılan kavramda kendini gösterir. Bkz.
Davidson, Eine hübsche Unordnung von Epitaphen, in: Picardi/Schulte (eds.),
Die Wahrheit der Interpretation. Beiträge zur Philosophie Davidsons, 1990, s.
203 vd. Bu konuda ayrıca bkz. Glüer, Sprache und Regeln. Zur Normativität
von Bedeutung, 1999, s. 79 vd.

197