Page 181 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 181
Unutulmuş Pragmatik Bağlar:
Mahkeme Kararlarının Dilsel, Sosyal ve Argümantatif Koşulları
hatap olduğu terimlere ilişkin olabilir. Ancak her halükârda hukukçu-
9
8
ların ya bireyler ya da çok sayıda kişi için verdikleri kararlar, kişile-
rin günlük hayatlarındaki durumları açısından büyük önem taşımakta-
dır. Bu sebeple hukukçular, kararlarının meşruiyeti konusunda dava-
nın taraflarından veya kamuoyundan kaynaklanan yoğun bir baskıya
maruz kalabilirler. Ancak bu baskıya rağmen hâkim karar vermekten
kaçınamaz.
b) İvedi Meşruiyet İhtiyacı
Hâkim imrenilebilecek bir kişi değildir. Dava sürecinde taraflar
arasındaki, yalnızca büyük bir çabayla çözümlenebilecek olan, uyuş-
mazlık, onun önünde şiddetle devam etmektedir. Hâkim, yalnızca
taraflardan birinin lehine karar verebilir. Hâkim, taraflar arasındaki
uyuşmazlığa dair kararını ciddi bir zaman baskısı altında vermek zo-
rundadır. Bunu yaparken, her gün yeni kararlar, şerhler, monografiler,
dergiler ve uzman görüşleriyle beraber artan hukuki materyalden ge-
nel bir fikir sahibi olamaz. Kanun, hâkimin önünde durur ve odadaki
herkesin sessiz kalması gerekse bile kanun hâkime hiçbir şey demez.
8 Bir eczanenin arabaya servis hizmeti sunmasına izin verilir mi? Alman Federal
İdare Mahkemesi, bu soruya hayır yanıtını vermiştir, bkz. BVerwG JW 1999, s.
881 vd. Bavyera hükümetini, hakaret suçunu oluşturmayacak ifadelerle, yavaş
ilerleyen soruşturma evresi sebebiyle eleştirebilir miyim? Alman Federal Ana-
yasa Mahkemesi, eleştiri aşağılayıcı ifadeler içermediği ve yalnızca bir polemik
düzeyinde kaldığı müddetçe bunu mümkün görmüştür, bkz. BVerfG NJW
1999, s. 204 vd.
9 Bir şehirdeki kamusal alanların kamera kaydıyla geniş çaplı bir gözetime tabi
tutulmasını kabullenmek zorunda mıyım? Konuya ilişkin verilen kararlarda yer
alan kanıtlara dair hukuki problemler için ayrıca bkz. Volkmann, Die Rückero-
berung der Allmende, in: NVwZ 2000, s. 361 vd. Ya da daha vahim olan: Çev-
re vergisi ilkesel olarak kabul edilebilir mi? Avrupa Birliği Adalet Divanı C-
213/96 numaralı kararında bu soruya evet yanıtını vermiştir. Zira çevrenin ko-
runması topluluğun temel hedefidir. Ayrıca bkz. EuGH, Slg. 1998, 1-1777 =
EuZW 1998, s. 384. Ayrıca bkz. Epiney, Neuere Rechtssprechung des EuGH
zum allgemeinen Verwaltungs-, Umwelt-, und Gleichstellungsrecht, in: NVwZ
2000, s. 36 vd., 40.
179