Page 177 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

3. Bölüm

Unutulmuş Pragmatik Bağlar: Mahkeme Kararlarının
Dilsel, Sosyal ve Argümantatif Koşulları

Daha önceki açıklamalar, hüküm vermek için geleneksel olarak
kabul edilmiş çok sayıdaki koşulun, özellikle de dil tarafından belirle-
nen sınırların çoğu zaman varsayılan sınırlardan daha geniş olması
sebebiyle, gerçekleşemediğini göstermiştir. Bununla birlikte, öncesin-
de işaret edildiği üzere, mahkemelerin uygulamaları edimsel dönüşüm
açısından doğrulanmıştır: Kanunun dili, piyasanın istekleri için sınır-
sız bir geçiş alanı değildir. Aksine, hem mahkeme önündeki bireysel
konuşmacılar için hem de hâkimler için çok sayıda zorunlu bağlar
bulunmaktadır.
Bu zorunlu bağ türlerinin geleneksel hukuk dili teorisindeki görü-
nümünden daha farklı olduğunu ortaya koymak istiyoruz. Dil her şey-
den önce bir iletişim aracıdır, yani zayıf bir bağlantı potansiyelidir.
Ancak dilde sabit yapılar oluşturulduğunda, her türlü dilsel sınırlama
gündeme gelmektedir. Fakat zorunlu dilsel bağlar sisteminde bireysel
konuşmacılar için bu sınırlamalar, mutlak bir gözlemcinin bakış açı-
sından monolojik bilgiyle ulaşabileceği kesin olarak belirlenmiş sabit
ölçüler değildir. Esasen kendi bakış açısı üzerine düşünmeme ve tar-
tışmama, hukuk dili teorisinin temel eksikliğidir. Ancak bu eksiklik
giderildiğinde, bir araç olarak kanun dilinden bir biçim olarak dile
geçişin toplumsal bir süreç içerisinde gerçekleştiği anlaşılacaktır. Bu
süreç içerisinde farklı kişiler belirli konuşmacı konumlarına yerleştiri-
lirler ve böylece bu kişiler bir anlam müzakeresine katılırlar. Yargıla-
manın bu sosyal süreci geleneksel anlayış yöntemi tarafından tam an-
lamıyla yok sayılır. Ancak hukuk dili çalışmalarında yer alan söylem

175