Page 175 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

Semantik Anlayışın Başarısızlığından Pragmatik Soruna Doğru

Pathos’u * ve argümantasyonda kanun koyucunun kapsamlı rolü ol-
maksızın da adalet tamamen yargı gücünün (Gewalt) insafına kalmış
değildir. Daha ziyade, yargısal gerekçelendirme yükümlülüğünün ilk
teorisyenlerinden birinin neredeyse iki yüzyıl önce ifade ettiği şu hu-
sus hala geçerliliğini korumaktadır: “Ancak adaletin başını özgürce
kaldırmasına izin verildiği yerde, kendisinden görevini yerine getirme
biçimi hakkında açıkça konuşması ve böylece gizemli düsturlar tara-
fından yönlendiriliyormuş seklindeki bir kuşkuyu dahi ortadan kal-
dırması beklenir.” 420

Hukuk teorisi ve metodolojisi çerçevesinde düşünmek, gerekçe-
lendirme sorunu için zengin bir malzeme sağlamıştır: Öncelikle, yargı
kararının tamamen bilişsel olarak çözümlenemeyeceğini belirtmek
gerekir. Bununla birlikte, yargısal yetki bu gerekçe yükümlülüğünden
rahatsızlık duyabilir ve bu yükümlülük sayesinde kontrol edilebilir.
Bu tür bir kontrolün gerçekleşebileceği merciler de zaten bilinmekte-
dir: Bir yanda, kuşkusuz düşük pratik geçerliliğine rağmen temel ol-
maya devam eden mantık. Ardından dilin makullük alanı ve hukuki
argümantasyon standartları. Bu makullük alanı içerisinde şimdiye ka-
dar sıklıkla unutulan ya da yeterince dikkate alınmayan kısıtlamaları
görünür kılmak için, aşağıdaki 3. bölüm öncelikle dil teorisi perspekti-
finden ve hukuk sosyolojisi perspektifinden mevcut bağları sunacaktır.
Bu temelde, bölüm 4’te ele alınan sorunları ve standartları belirlemeye
yönelik bir girişimde bulunulabilir. Bu belirleme için normatif bir yol
gösterici olarak anayasanın gereklilikleri 421 , genel argümantasyon

* Çevirmen notu: Pathos, retorikte konuşmayı inanılır kılan, duygu yüklü bir
konuşma biçimidir.
420 Brinkmann, Über die richterlichen Urtheilsgründe, nach ihrer Nützlichkeit und
Nothwendigkeit sowie über ihre Auffindung, Entwickelung und Anordnung;
nebst Bemerkungen über den richterlichen Stil und Ton, 1826, Vorwort.
421 Hukuki argümantasyonun analizi için yol gösterici bir unsur olarak anayasa
hukukunun metodolojik normunun önemi özellikle Friedrich Müller tarafından
vurgulanmıştır, bkz. Friedrich Müller, Juristische Methodik seit der ersten Auf-

173