Page 170 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

lemelerinde ortaya konan bu konudaki tercihleri (Prädisposition) an-
lamında bir ‘kanunu’ ortaya koyar. 408 Ve bu (siyasi egemen), kanun
önünde kendini hukuka uygun olarak göstermek, kanun koyucunun
hukukunda kendini kanıtlamak zorundadır. En azından, gelişmiş hu-
kuk ve anayasa devletinde vücut bulduğu şekliyle, modern devlette
ulaşılan “hukukun üstünlüğünün” genel maksadı budur.

Öyle görünüyor ki bunu hukuki uyuşmazlıkların çözümünde hu-
kuk devleti ilkesinin “asgari düzeyde” bile olsa bir garantisi olarak
kabul etmek için iflah olmaz bir pozitivist olmak gerekmez 409 . Buna
göre hukuk, normatif metinlerin yürürlüğe konması yoluyla tesis ettiği
otorite sayesinde, siyasi aktörlerin merhametine kalmak istemiyorsa,
kendi anlamını ortaya koymak zorundadır. Haklılığın tespiti, tam ola-
rak ifade etmek gerekirse, olması gerekenin aksine zorba hakimler ve
vicdansız avukatlar tarafından aktörlerin keyfiliğine maruz bırakılır
diye, sadece bireydeki düşüncenin sabit noktası ve merkezi olmalıdır.
Keza hukuk, bu yolla geliştirilecek ifadesi anlamında, nihayetinde bu
konudaki her karar için standart olmalıdır.
Ancak aynı zamanda, bu tür bir tedbir olarak kanun metninin an-
lamına ulaşmak için bile, bir karara ihtiyaç duyulmasına yönelik hazır-
lığın tüm şiddetiyle bu metin üzerinde yoğun bir çalışma yapılması
gerekmektedir. Bunun doğasında var olan söylemsel güç dille ilgili
her bağlayıcı kararla birlikte dilsel göstergelerin sonsuz olası anlam-
landırılması nedeniyle kaçınılmaz olarak hukuki eyleme bağlanır. Ka-

408 Ayrıca bkz. Friedrich Müller, Strukturierende Rechtslehre, 1994, s. 272: “‘Ya-
sama (Gesetzgebung)’ , bir vakaya yönelik öngörülen bir çözüm olarak ve norm
metni ortaya koyma şeklinde görünür. Norm metni yaratma da daha sonraki
karar alma sürecini öngören bir tür tersine çevrilmiş karar alma normları düzen-
lemesi olarak ortaya çıkmaktadır.” Norm koyma “kelimeler uğruna mücadele-
ye” dayanır. “Nesnel (sachbestimmt) olarak belirlenmiş bir düzen modeli olarak
norm” sorununun ayrıntılı bir ayrımı için bkz. a.g.e. s. 168 vd.
409 Hukuk teorisinde pozitivizmin görünüşte vazgeçilmez olan asgari içeriği soru-
nu üzerine derinlemesine değerlendirmeler için bkz. Broekman, The Minimum
Content of Positivism, in: Rechtstheorie 1985, s. 349 vd.

168