Page 321 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

HUKUKİ ARGÜMANTASYON TEORİSİ

III. Hukuki Söylem ve Genel Pratik Söylem

Daha önceki açıklamalar, hukuki söylem ile genel pratik söylemin
birbiriyle bağlantılı olduğunu açıkça ortaya koymuştur. Şu ana kadar
söylenenleri özetlemek için bu bağlantının dört boyutu birbirinden ay-
rıştırılacaktır: (1) genel pratik söylemin niteliğinden dolayı hukuki söy-
lemin gerekli olması, (2) doğruluk iddiasında kısmi örtüşme, (3) hukuki
söylemin kurallarının ve kalıplarının genel pratik söyleminkilere yapı-
sal olarak uygun olması ve (4) hukuki argümantasyon çerçevesinde ge-
nel pratik argümantasyonun gerekli olması.

1. Genel Pratik Söylemin Mahiyeti İtibariyle Hukuki Söyle-
min Gerekli Olması

Hukuki söylemin gerekliliği, genel pratik söylemin kurallarının ve
kalıplarının zayıflığından ileri gelir. Bu kuralların ve kalıpların zayıf
yönü, onların birçok durumda sonuca götürmeyen ve bir sonuca götürse
dahi nihai kesinliği garanti etmeyen bir karar süreci tanımlamalarıdır.
Bu zayıflığın üç nedeni vardır: (1) Söylem kuralları, söylem taraflarının
hangi normatif öncüllerden yola çıkmaları gerektiğini düzenlemez.
Söylemin hareket noktası, var olan ve sıklıkla birbirleriyle bağdaşma-
yan normatif kanaatlerdir. (2) Tüm argümantasyon adımları belirlenmiş
olmadığından ve (3) bazı söylem kuralları yalnızca yaklaşık olarak ye-
rine getirilebildiklerinden bir anlaşmaya varamama olasılığı daima var-
dır. Bazı normatif ifadeler gerçekten de söylem kurallarınca söylem için
zorunlu olarak talep edilir. Olumsuzları onlarla bağdaşamaz (söylemsel
olarak imkansızdır) 210 . Söylem kurallarını ihlal etmeden hem belirli bir
211
normatif ifadenin hem de onun olumsuzunun meşrulaştırılabildiği,
söylemsel olarak mümkün olan başka bir yer kalır.

210 Bkz. yukarıda S. 35.
211 Bkz. yukarıda S. 160 vd., S. 235.

319