Page 302 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

YARGISAL GEREKÇELENDİRME TEORİSİ

argümantatif hamleler, yargılama sürecindeki bu tartışmayı kendileri
açısından başarılı bir şekilde sonlandırmaya yöneliktir. Soru ve cevap-
taki bireysel formülasyonlardan inandırıcılığın ve olay örgüsünün bal-
talanmasının veya inşasının ifade edilme şekline kadar, katılanların
tüm söylemsel eylemleri, kendileri için “hakikat uğruna mücadeleye”
karar verme zorunluğuna tabidir. Yargılamanın kaderini belirleyen
“somut olayın kesinliği” 369 yalnızca buna bağlıdır.

Ve bu örnek, bir şeye daha açıklık getirmektedir. “Gerçekler uğ-
runa mücadele” 370 insanlar arasında cereyan eder. 371 Bu, onların
“‘gerçek’ versiyon konusunda tartışmasıdır” 372 ; fakat gerçekler aracı-
lığıyla bundan bağımsız olarak teminat altına alınan bir hakikatin yal-
nızca sözcüsü oldukları bir durum değildir. Dolayısıyla bu mücadele-
de (tarafların) ellerinde, realitenin anlatıda üretilmesine olan bağlılığı
(yani) gerçekliğin dilde oluşturulması nedeniyle, kendi anlatılarının
inandırıcılığından başka benimseyebilecekleri bir şey yoktur. Ne katı-
lanlardan herhangi biri ne de hâkim, “hakikatin nerede olduğunu –
veya sağduyu dilinde: kimin haklı olduğunu, söyleyebilecek yegâne
kişi olan ‘tanrısal bir seyircinin’ ayrıcalığından istifade eder, bu da

369 Bu konuya ilişkin bkz. Schönert, Zur Einführung in den Gegenstandsbereich
und zum interdisziplinären Vorgehen, in: Schönert (ed.), Erzählte Kriminalität.
Zur Typologie und Funktion von narrativen Darstellungen in Strafrechtspflege,
Publizistik und Literatur zwischen 1770 und 1920, 1991, s. 11 vd.; 14.
370 Ayrıca bkz. Naucke, Die Stilisierung von Sachverhaltsschilderung durch mate-
rielles Strafrecht und Strafprozessrecht, in: Schönert, Erzählte Kriminalität. Zur
Typologie und Funktion von narrativen Darstellungen in Strafrechtspflege,
Publizistik und Literatur zwischen 1770 und 1920, 1991, s. 59 vd., 68.
371 Bu konu hakkında bkz. Potter/Wetherell, Remembering, in: Harré/Stearns,
Discursive Psychology in Practice, vd. 1995, s. 9 vd., özellikle 22 vd.
372 Löschper, Bausteine für eine psychologische Theorie richterlichen Urteilens,
1999, s. 222.

300