Page 295 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 295
Unutulmuş Pragmatik Bağlar:
Mahkeme Kararlarının Dilsel, Sosyal ve Argümantatif Koşulları
b) Argümanların Yargılama Sürecindeki Rolü
Yargılama, bütünüyle anlatıya dayalı bir uğraştır. Alakasız uy-
durmalar ve anlamsız fanteziler dünyasına sürgün etmek isteyeceği
türden anlatıları hukuk pratiğinin dayanak noktası olarak görmek,
muhtemelen gerçeklik bilincine sahip ve rasyonel bir insan olan dene-
yimli bir hukukçu için biraz şok edicidir. Özellikle de mesleki toplu-
luğun (hukukçuların) metodolojik olarak “anlatıyı argümandan” kesin
bir şekilde ayırmaya çalışmasının yenilikçi bir anlayış olduğunu zan-
nettiğinde. 351 Bu durumda hukukçu, “somut olay inşasında daha iyi
argümanların kararı belirlediğine dair” “klasik görüşe” meyledebilir.
“İleri sürülen ve ikna edici olan şeylerin” tamamı “(...) lehe veya aley-
he bakış açısı – ceza yargılamasındaki suç isnadına (quaestio) ilişkin
olarak – kategorize edilir ve sonunda (...) tartılır.” 352 Rasyonalitenin
soyut formalitelerinin sabitlenmesi, bilhassa mantıksal çıkarım şema-
larında kaybolduğunda, hukukçuyu, özellikle tüm bunların uzun za-
mandan beri teorik olarak tüm metodik düşüncelerden önce oldukça
iddiasız bir şekilde gerçekleştiği 353 ve “davada” esaslı bir hamle yap-
351 Bu konuya ilişkin bkz. Naucke, Die Stilisierung von Sachverhaltsschilderung
durch materielles Strafrecht und Strafprozessrecht, in: Schönert, Erzählte Kri-
minalität. Zur Typologie und Funktion von narrativen Darstellungen in
Strafrechtspflege, Publizistik und Literatur zwischen 1770 und 1920, 1991, s.
59 vd., 59.
352 Hoffmann, Vom Ereignis zum Fall. Sprachliche Muster zur Darstellung und
Überprüfung von Sachverhalten vor Gericht, in: Schönert, Erzählte Krimina-
lität. Zur Typologie und Funktion von narrativen Darstellungen in
Strafrechtspflege, Publizistik und Literatur zwischen 1770 und 1920, 1991, s.
87 vd., 90.
353 Argümantasyon pratiğine ilişkin bir teori hakkındaki temel bilgiler için bkz.
Toulmin, Der Gebrauch von Argumenten, 1996. Dilbilimsel olarak bkz.
Öhlschläger, Linguistische Überlegungen zu einer Theorie der Argumentation,
1979; Völzing, Begründen, Erklären, Argumentieren, 1979. Bir pratik olarak
hukuki argüman biçimleri için bkz.: Patterson, Recht und Wahrheit, 1999, s.
195 vd.
293