Page 321 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 321

302                                              6. Hukukun Kaynakları Doktrini

                         6.8  Yabancı Hukuk


                         6.8 Yabancı Hukuk
                         Yabancı hukuk, İsveç hukuk düşüncesine elbette bir miktar ilham verebilir. Yabancı bir
                         kanunda yapılan kavramsal bir ayrım, yabancı bir davada sorulan bir soru vb. örneğin iç
                         hukukla ilgili görüş bildirirken bunlara dikkat edip etmeyeceğini kendine soran İsveçli
                         bir  hukukçu  için  ilgi  çekici  olabilir.  Bu  şekilde  yabancı  hukuk,  hukuk  eğitiminde  de
                         değerli olabilir ve böylece ilginç dava örnekleri vb. sağlayabilir.
                            İlham (diğer bir deyişle keşif bağlamı) sorunundan gerekçelendirme sorununa geçer-
                         sek, yabancı kararlar, doktrinler vb.de ileri sürülen somut dayanakların İsveç’te de ge-
                         çerli olduğu ilk başta net bir şekilde ifade edilebilir. Bu, örneğin nedenselliğin doğasıyla
                         ilgili olan ampirik nedenlerden dolayı açıktır. İsveç’teki nedensellik diğer ülkelerdeki
                         nedensellikten  farklı  olamaz.  Somut  pratik  nedenler  konusu  daha  karmaşık  olmakla
                         birlikte,  yabancı  bir  mahkeme  tarafından  gerçekleştirilen  ahlaki  muhakemenin  doğru,
                         adil,  oldukça  akla  yatkın  vb.  bulunması  kesinlikle  mümkündür.  Nihayetinde  bu,  her
                         zaman olduğu gibi tutarlılık ve söylemsel rasyonelliğin çeşitli ölçütleri ve ilkeleri tara-
                         fından yönlendirilen bir tartma ve dengeleme meselesidir.
                            Bununla birlikte, yabancı hukuku bir tür otorite dayanağı olarak da görebiliriz. Tüm
                         otorite dayanaklarında olduğu gibi otorite dayanağı olarak kabul edilen yabancı hukuk,
                         iç hukukun değişmezliğini artırmaya eğilimlidir.
                            Her şeyden önce yabancı hukuk, aşağıdaki gibi özel durumlar sonucunda otorite ka-
                         zanabilir.
                         1.  Uluslararası özel hukuk, uluslararası ceza hukuku vb.nin bazı yerel normları, çeşitli
                            şekillerde yabancı ülkelerle ilişkili olan davalarda yabancı normların uygulanmasına
                            izin verir.
                         2.  Yerel normlar uluslararası hukuka da dayalı olabilir. Uluslararası sözleşmelere daya-
                            lı kuralların yorumlanmasında sözleşmeyi etkilemiş olabilecek yabancı hukuka bü-
                            yük önem verilmektedir.
                            NJA (1983 s. 3) davası, 1969 tarihli uluslararası bir sözleşmeye dayanan, petrol kirliliğine iliş-
                            kin bir İsveç kanununun uygulanmasıyla ilgilidir. Mahkeme, incelenmekte olan kuralın, sözleş-
                            menin kabul edildiği konferansta İngiliz delegasyonunun önerisi üzerine sunulduğunu tespit et-
                            miştir. Sonuç olarak Mahkeme, sözleşmeyi, İngiliz yorum kurallarına özellikle de aynı mahiyet-
                            te olma (“ejusdem generis”) ilkesine uygun olarak yorumlamıştır. Mahkeme, buradan hareketle
                            Sandiman v. Breach (1827) davasından başlayarak İngiliz davalarını incelemiştir; karşılaştırma
                            için: Hellner 1988, 54.
                         3.  Uluslararası düzeyde yasama iş birliği, mevzuat birliğini sağlayabilir. Bu durumda
                            aynı hukuki kurallar, birden fazla ülkede geçerli olur. Bu tür yeknesak hukuki kural-
                            lar, bu ülkelerde yeknesak biçimde yorumlanabilir. İsveç’te bu tür durumlar, özellik-
                            le  İskandinav  iş  birliğiyle  bağlantılı  olarak  ortaya  çıkmaktadır  (karşılaştırma  için:
                            Korte 1984, 700 ve devamı).
                            Büyük ölçekte ise AET ülkelerinde benzer bir gelişme yaşanmaktadır (karşılaştırma için: Roma
                            Antlaşması’nın 100-102. maddeleri).
                         4.  Uyumlulaştırma,  mevzuat  yeknesak  olmasa  da  gerçekleşebilir. 1970’lerin  başında,
                            özellikle İsveç’te bazı etkili siyasetçiler, radikal reformları gerçekleştirme girişimle-
                            rini yavaşlattığı için yeknesak mevzuata karşı çıkmışlardır. İskandinav Konseyi tara-
   316   317   318   319   320   321   322   323   324   325   326