Page 160 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa

7.3 Amerikan Hukuki Realizmi Mirası 145

ba erişme iddialarını reddetmişlerdir. Hukuki formalizme karşı yaptıkları haçlı seferin-
de, Eleştireller, realistlerin en alaycısı olan ünlü kural şüphecisi Jerome Frank ve hukuk
kurallarının yeterince çocukça olanlar için güzel oyuncaklardan başka bir şey olmadığı-
nı söyleyen genç Karl Llewellyn tarafından yakılan meşaleyi almış gibi görünüyorlardı.
Hukukun siyasi niteliğini inkâr etmek, geleneksel hukuk biliminin işlediği birçok hata
arasında en vahim olanıydı. Roberto Mangabeira Unger’in False Necessity (Sahte Zo-
runluluk) başlıklı çalışması, hukukun, siyasetin saf ve basit bir parçası olarak görüldüğü
20
Eleştirel Hukuk Çalışmaları çabalarına iyi bir örnektir :
Sahte Zorunluluk (...) toplumdaki her şeyin siyaset, sadece siyaset olduğu tezini en uç noktaları-
na taşır ve ardından bu görünüşteki olumsuzcu ve paradoksal fikirden toplumsal yaşamın ayrın-
tılı bir anlayışını çıkarır.
Tüm bunlarda, Eleştireller şüphesiz, H. L. A. Hart gibi standart hukuki pozitivistler için
21
“kâbus” gibi bir hukuk anlatısı sunarlar. Metodolojik açıdan bakıldığında, Eleştirel
Hukuk Çalışmaları yaklaşımı, tercih ettiği hukuki yaklaşımlar olarak, her şeyi kapsayan
senkretizmi ile giderek daha küçük bölümlere içsel olarak parçalanmasıyla ve hukuki
analizde saf metodolojik anarşizm ve eklektizmi tercih etmesiyle karakterize edilir (ve-
ya belki de: karakterize edilmiştir). Duncan Kennedy’nin A Critique of Adjudication
(Hüküm Vermeye Dair Bir Eleştiri) adlı çalışmasındaki metodolojik değerlendirmesi
bunun iyi bir örneğidir :
22
Bu kitap metodolojik olarak eklektiktir. Kitapta, teknik hukuki analizden, hukuk bilgisinden,
neo-Marksizmden, Weberci sosyolojiden, göstergebilim ve yapısalcılıktan, psikanalizden, tarih-
sel anlatımdan, Lewinci alan kuramından, görüngübilimden, modernist kurgudan ve yapısö-
kümden alınan kavram, teknik ve performans modelleri kullanılmaktadır.
Kennedy’nin metodolojik duruşu, birbirinden farklı ve en azından kısmen çelişen felsefi
öncüllerin kuramsal sonuçları tam olarak ortaya çıkar çıkmaz aşılamaz felsefi ikilemlere
yol açar. Dahası, realistlere ya da Eleştirellere karşıt etki doğuracak tüm büyülere rağ-

20 Unger, False Necessity, s. 1. - Karşılaştırma için: Thomas Morawetz’in Duncan Kennedy’nin mutlu
ifadesini, hukukun baştan aşağı siyasetle dolup taşması anlamına gelecek şekildeki kullanımı. Mo-
rawetz, “Law as Experience: The Internal Aspect of Law” (“Tecrübe Olarak Hukuk: Hukukun İç
Yönü”), s. 218. Karşılaştırma için: ayrıca Kennedy, “Freedom and Constraint in Adjudication: A
Critical Phenomenology” (“Yargılamada Özgürlük ve Kısıtlama: Eleştirel Bir Görüngübilim”), ese-
rin birçok yerinde Kennedy, hâkimin veya diğer bir hukuk görevlisinin hukuki karar alma sürecine
rehberlik eden, esasen kendine özgü, yasal olmayan motivasyonlara ve stratejilere atıfta bulunarak,
NGİ kısaltmasını veya “nasıl görünmek istiyorum” ifadesini kullanmaktadır. Karşılaştırma için: ay-
rıca Kennedy, “Freedom and Constraint in Adjudication: A Critical Phenomenology”, s. 548 ve de-
vamı. Karşılaştırma için: Kennedy, A Critique of Adjudication (Hüküm Vermeye Dair Bir Eleştiri),
eserin birçok yerinde; Kairys (ed.), The Politics of Law: A Progressive Critique (Hukuk Politikası:
İlerici Bir Eleştiri), eserin birçok yerinde. - Martti Koskenniemi’nin incelikli kitabı, From Apology
to Utopia: The Structure of International Legal Argument (Özürden Ütopyaya. Uluslararası Huku-
ki Argümanın Yapısı), uluslararası hukuktaki argüman yapılarına tamamen Eleştirel Hukuk Çalış-
maları ruhlu (ancak mutlaka Derridacı olması gerekmez) bir yapısökümü anlayışı uygular.
21 Karşılaştırma için: Hart, Essays in Jurisprudence and Philosophy (Hukuk ve Felsefe Üzerine Maka-
leler), s. 123-144 [“American Jurisprudence through English Eyes: The Nightmare and the Noble
Dream” (“İngiliz Gözünden Amerikan Hukukbilimi: Kâbus ve Asil Rüya”)]. Ancak Hart, makale-
sinde Eleştirellerin nihilist gündemiyle ilgilenmemiştir. Hart için hukukun kâbus görünümü, hukuk
eleştirilerinde Eleştirellerden çok daha ılımlı olan Amerikalı hukukçular tarafından temsil edilmek-
teydi.
22 Kennedy, A Critique of Adjudication, s. 15.