Page 115 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 115

BAŞLICA PRATİK SÖYLEM TEORİLERİ

                            1. Belirli olgusal iddiaları (G) belirli değer yargıları (N) için iyi ne-
                        denler olarak seçen ahlaki söylem kurallarının var olduğu tezi ilgi çeki-
                        cidir. Bu argümantasyon kurallarının normatif içeriği, ahlaki ilkelerin
                        normatif içeriğine karşılık geldiğinden, bu kuralların mantıksal kural-
                        larla eş tutulması aslında kabul edilemez.

                            2. Toulmin’in, bir yanda deneyimin doğrudan açıklamaları ile ah-
                        laki duygular hakkındaki doğrudan açıklamalar arasında, diğer yanda
                        tam olarak geliştirilmiş bilimsel yargılar ile ahlaki yargılar arasında kur-
                        duğu paralellik, daha ileri bir tartışma için not edilmelidir. Her durumda
                        tamamen şekillenmiş olan bir yargı, ilgili tüm materyallerin belirli ku-
                        rallara göre incelenmesinin bir sonucudur.

                            3. Toulmin’in, değer ve yükümlülük yargılarını gerekçelendirirken
                        ikinci bir adımda bu yargıların eleştiriye çevirmek için öncelikle mev-
                        cut ahlaki normlardan yararlandığımızı gözlemlemesi ayrıca önemlidir.
                        Ahlaki argümantasyon yoktan başlayamaz. O, tarihsel olarak ortaya çı-
                        kan norm materyaliyle bağlantılıdır.

                            4. Toulmin’in genel argümantasyon teorisi formel mantığın yerini
                        almaya elverişli değildir. Bununla birlikte, gerekçelendirmede kullanı-
                        lan öncüllerin yapısına ilişkin ilginç bilgiler vermekte ve çeşitli gerek-
                        çelendirme adımlarının kendine has özelliklerini açıklığa kavuşturmak-
                        tadır. Burada asıl önemli olan, bir argümantasyonun gerçekleşebilmesi
                        için bazı öncüllerin veya kuralların önceden varsayılması gerektiğinin
                        farkına varılmasıdır.

                            5. Toulmin’in argümanların farklı biçimleri ile düzeyleri arasında
                        yaptığı ayrıma, özellikle de tekil bir normatif ifadenin meşruluğu ile
                        tekil bir kuralın meşruluğu arasındaki ayrıma da dikkat edilmelidir.
                            6. Nihayetinde, bir dil oyununun kurallarının, oyunun işlevinin
                        veya amacının incelenmesi yoluyla bulunabileceği fikri de ilgi çekici-
                        dir.






                                                                                        113
   110   111   112   113   114   115   116   117   118   119   120