Page 193 - Microsoft Word - Lot3_GerekcelerinYazilmasiHakimlerIcinElKitabi_Matbaa
P. 193

174                                               5. Yürürlükteki Hukuk Nedir?

                            Ayrıca yürürlükteki hukuk kavramının analizi, bir kişi kavramsal bir anormalliğe yol
                         açmak istemiyorsa, bu kişinin bir hukuki yorumlamanın sonucunu ancak bu yorumlama
                         rasyonel  ise  yürürlükteki  hukuk  olarak  kabul  etme  eğilimine  sahip  olması  gerektiği
                         sonucunu gerekçelendirmektedir.
                            Son olarak, insanlar genel olarak hukuki kararların son derece öngörülebilir olmasını
                         ve aynı zamanda diğer ahlaki kaygılar açısından son derece kabul edilebilir olmasını
                         beklerler.  Hukuki  muhakeme,  tutarlılığın  ve  söylemsel  rasyonelliğin  gereksinimlerini
                         yerine getirmemiş olsaydı, sonuçları ahlaki açıdan kabul edilemez, özellikle de öngörü-
                         lemez olurdu. Öngörülebilirlik, hukuki muhakemede salt ahlaki muhakemede olduğun-
                         dan daha önemlidir. Öngörülebilirliği sağlamak için hukukun kendisi nispeten istikrarlı
                         ve değişmez olmalıdır.
                            Kısacası, bir hukuki geçerlilik kuramına ve aynı anda iki ön doğruya (hukuki muha-
                         kemenin rasyonelliği ve hukukun değişmezliği) uygun olan “yürürlükteki hukuk” kav-
                         ramına ihtiyaç vardır.


                         5.1.2  Yürürlükteki Hukuk Kuramımızın Amacı


                         Yürürlükteki  hukukun  tamamen  anlatımsal  (analitik,  sözlüksel)  bir  tanımı,  bu  terimin
                         hukuk dilinde kullanımını aslına uygun bir şekilde tanımlayacaktır. Şartlı bir tanım, yerle-
                         şik  dili  herhangi  bir  şekilde  dikkate  almaksızın,  terimin  yeni  bir  kullanımını  öngörür.
                         Yürürlükteki hukuk kuramımız ne tam olarak tanımlayıcı ne de keyfi olarak kural koyucu
                         olup  açıklama  ve  kural  koyma  arasında  bir  uzlaşmaya  varmaktadır.  Böylece  aşağıdaki
                         gereksinimleri uzlaştırmaktadır (karşılaştırma için: Peczenik 1966, 13 ve devamı).
                         1.  Mantıksal olarak uyumlu olmalıdır.
                         2.  “Yürürlükteki  hukuk”  için  sabit  bir  anlam  belirlemeli  ve  çeşitli  bağlamlarda  buna
                            bağlı kalmalıdır.
                         Hukukçuların sıradan dili bu gereksinimleri karşılamaz. Yürürlükteki hukuk hakkında görü-
                         nüşte uyumsuz tezler ileri sürülmektedir. Örneğin hukuki normlar bazı durumlarda mahke-
                         melerce  fiilen  uygulanıp  uygulanmadıklarına  bakılmaksızın  ancak  ve  ancak  düzgün  bir
                         şekilde  yürürlüğe  konmuşlarsa  hukuken  geçerli  kabul  edilmektedir. Normların yargısal
                         olarak uygulanması, kimi zaman düzgün bir şekilde yürürlüğe konulup konulmadıklarına
                         bakılmaksızın geçerliliğinin gerekli ve yeterli koşulu olarak kabul edilmektedir. En iyi ihti-
                         malle, hukukçuların “yürürlükteki hukuk” terimini, karşılıklı olarak tutarsız olmakla birlikte,
                         her biri kendi içinde uyumlu olan farklı anlamlarda kullandıkları sonucuna varılması gerek-
                         mektedir (karşılaştırma için: Wedberg 1951, 257 - hukuk sisteminin makul olarak kesin bir
                         tanımı formüle edilemez; karşılaştırma için: Jörgensen 1970, 6 ve devamı).
                         3.  Birinci ve 2. gereksinimlerin yerine getirilmesi koşuluyla, yürürlükteki hukuk kura-
                            mımız  yalnızca,  normalde  yürürlükteki  hukuk  olarak  sayılan  görüngüleri  hukuken
                            geçerli olarak tanımlamalıdır.
                         “Normalde” ifadesi ya olağan dile ya da onun uzmanlaşmış dalı olan hukuki terminolo-
                         jiye atıfta bulunur. Sonuç olarak “yürürlükteki hukuk” kuramımız, hukukçu söylemine,
                         örneğin ampirik sosyolojiden daha iyi bir şekilde uyarlanmış olacaktır.
   188   189   190   191   192   193   194   195   196   197   198